Profiteer dit hele jaar van 10% korting op het heerlijke vlees van Boeren in het Bos met de kortingscode ‘egvjg2018’
Zoals sommigen van jullie waarschijnlijk al opgemerkt hebben, is er sinds deze maand een nieuwe partner bij op mijn blog: Boeren in het Bos. En elke nieuwe partner krijgt uiteraard eerst een leuke introductie om zich voor te kunnen stellen aan jullie.
Richard van Boeren in het Bos is boer en houdt wroetvarkens niet alleen voor vlees, maar ook om grond om te wroeten en zo op een natuurlijke en minder invasieve manier de grond te bewerken. Hij geeft hier ook workshops in en deelt zijn kennis en ervaringen graag met anderen.
Ter introductie leek het me dus leuk om hem aan het woord te laten en een soort interview hier te plaatsen. Dus alvast veel leesplezier en kijk vooral ook even op zijn website: Boeren in het Bos.
Vertel kort eens iets over jezelf…
Wij zijn Richard van Pelt (43 jaar) en Mariska Slot (34 jaar) en samen hebben wij de boerderij Boeren in het Bos. Onze passie voor dieren en natuur is waar we ’s ochtends voor opstaan en ’s nachts van wakker liggen. De natuur is onze boerderij en onze boerderij is natuur. Wij zijn elkaar tegen gekomen via een interview voor het blad ‘EKOLAND’. Mariska schreef een artikel over de varkens die ik toen had buiten lopen. Daarna is alles in een stroomversnelling gegaan, en zijn we gezamenlijk Boeren in het Bos gestart. We proberen te laten zien dat onze voedselproductie echt anders kan, meer ruimte voor de dieren zodat ze hun natuurlijke gedrag kunnen vertonen. Gezonde sterke zelfstandige dieren die lekker buiten lopen en zelf hun eten zoeken. Zelf houden wij ook enorm van vrijheid en zelfstandigheid, dat verklaart waarschijnlijk waarom de natuurlijke veehouderij ons zo aanspreekt.
Maar je achtergrond is politie. Hoe is dit zo ontstaan, dan?
Ik (Richard) ben 15 jaar rechercheur geweest, maar heb uiteindelijk de grote stap genomen de zekerheid los te laten en te gaan doen wat je echt wilt. Een hele stap kan ik je vertellen. Je moet alles leren, ook het ondernemerschap. Maar wel ontzettend leuk, ik merkte dat ik weer steeds meer ideeën kreeg. Je voelt dat je volop leeft. Ik heb geen agrarische achtergrond, dat kan verfrissend werken omdat je je niet laat beïnvloeden voor wat nu ‘gebruikelijk’ is in de agrarische sector. Hierdoor ga je bij alles wat je doet weer vragen stellen die normaal niet zo snel gevraagd worden. Ik heb vaak gezien dat er geen antwoord is op die vragen, behalve dat we dat nou eenmaal dat zo al een lange tijd zo doen. Dat is voor mij een extra trigger om door te gaan, iets doen en niet weten waarom je dat doet kan voor mij persoonlijk niet.
Ik (Mariska) heb eerst van alles en nog wat gestudeerd, van diergeneeskunde tot bedrijfsmanagement. Eenmaal aan het werk kwam mijn ietwat sterke eigenwijze aard naar boven. Voor een baas werken heb ik vijf jaar vol gehouden, voordat ik voor mezelf begon als adviseur in projectmanagement. Naast mijn studie en werk ben ik in de weekenden veel op boerenbedrijven gaan helpen. Schapen verlossen, koeien melken, scheren, insemineren, allemaal lekker met je handen in de modder (of stront 😉). Dat had ik echt nodig merkte ik, lekker praktisch bezig zijn, buiten en met beesten.
Maar er knaagde wel wat. Dat dieren zichzelf moeten kunnen zijn had ik al heel sterk in me van jongs af aan. Daarom ben ik gaan zoeken hoe we nu toch dieren voor het vlees kunnen houden, terwijl ze zichzelf kunnen zijn. Die zoektocht heeft me de wereld over geleid. Daarna wist ik zeker dat ik een eigen boerenbedrijf wilde starten, en ook al een beetje hoe. Maar waar op de wereld? En toen kwam ik in Nederland (of all places…) Richard tegen. Toen viel het kwartje helemaal. Samen boeren we met beesten in bos en natuur 😊. Dichter bij mijn kern kom ik niet.
Vertel eens iets over je varkens!
Wij zetten al een tijdje runderen en schapen in om natuurgebieden te beheren. Voor ons gevoel mistten we altijd nog een diersoort die toch echt in het bos thuishoort namelijk het zwijn. Het wilde zwijn wordt maar op een paar plekken in Nederland toegestaan, in de rest van Nederland een zogenaamde ‘nul-stand’ gehanteerd. Dat houdt in dat ze bejaagd worden. Wij vonden het gedomesticeerde varken een heel goed alternatief. Je kunt ze in specifieke gebieden binnen een afrastering laten lopen, zodat ze niet ongewenst bij de boeren in hun akkers gaan wroeten.
We hebben onderzoek gepleegd naar welk varkensoort nog dicht bij de natuur staat, en wij kwamen na enig zoekwerk uit bij het Tamworth varken. En daar hebben wij nooit spijt van gehad, wat een schitterende dieren zijn dat! Ontzettend vriendelijk, intelligent, actief en echte charmeurs. Onze varkens zijn altijd te bezoeken en daar wordt ook heel veel gebruik van gemaakt, je ziet nog zo weinig varkens buiten helaas. Het wordt echt gewaardeerd door het publiek dat wij ze buiten hebben lopen.
Voor welke uitdagingen sta je nog wel eens?
Eén van de grote uitdagingen waar wij voor staan is dat wij willen dat we ‘anders’ met dieren omgaan en onze omgeving. De manier waarop we nu grotendeels voedsel produceren is niet vol te houden en heeft een negatieve invloed op de natuur, het water, de lucht. Wij proberen ons steentje bij te dragen om een positieve verandering in gang te zetten door het in de praktijk te doen! Hierbij lopen wij regelmatig tegen wetgeving aan die bedacht is voor de intensieve veehouderij en niet passend is voor de manier waarop wij dieren houden. Hierdoor overtreden we soms wet- en regelgeving omdat we er simpelweg niet aan kunnen voldoen. De wetgeving is vaak verouderd en loopt tientallen jaren achter op de maatschappelijke ontwikkelingen.
Een varken is bijvoorbeeld voor de wetgeving ingedeeld als een ’staldier’, daarom is een varken buiten houden vaak een probleem. Volgens ons bestaan ’staldieren’ niet, ieder dier heeft zijn oorsprong in de natuur liggen. Om verandering voor elkaar te krijgen moet je soms burgerlijke ongehoorzaamheid tonen. Maar altijd weloverwogen en goed onderbouwd! Positief is dat mensen die werkzaam zijn bij gemeente, provincies of de rijksoverheid die dit snappen en ondersteunen. Onder druk van het maatschappelijk debat is er nu echt de wil om wat veranderen.
In je webshop verkoop je naast varkensvlees ook vlees van schapen en Schotse Hooglanders. Vertel eens iets over deze samenwerking.
Wij hoeden zelf de kuddes Schots Hooglanders/Black Angus, Scottish Blackface schapen en de Tamworth varkens. Alle dieren lopen in natuurgebieden in Drenthe en Friesland. Daar zetten wij ze in voor het beheer van natuurgebieden van Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten en landgoedeigenaren. De kip komt van de Kromhoeksterkip uit Friesland, deze kip is antibioticavrij en wij kennen de boer persoonlijk. Voor ons het beste alternatief op wat er nu is.
Maar volgend jaar gaan wij zelf beginnen met kippen/kalkoenen en eenden houden in het bos, dat is nog een flinke uitdaging aangezien er bijna niemand is in Nederland die ze zo houdt. Ze zitten altijd in grote stallen met hoogstens een kleine uitloop. Wij willen dat ze grotendeels leven van wat er in het bossen de bosrand voor handen is. In het buitenland zijn er geslaagde voorbeelden van. Kippen zijn intensief gehouden dieren, ook in de biologische sector. Dat willen wij graag anders doen. Dan krijg je gezondere sterke dieren, in een langzamer natuurlijk tempo groeien en veel beweging krijgen en geen medicijnen nodig hebben.
Dus wat wil je over 5 jaar bereikt hebben?
Over 5 jaar zouden wij graag bereikt hebben dat we een veelzijdige boerderij hebben waar wij zelf runderen, schapen, varkens, kippen, kalkoenen en eenden hebben lopen. Daar kunnen wij dan gezond vlees en eieren van verkopen. Daarnaast verbouwen we plantaardig voedsel in ons Boerbos, noten, fruit, groenten, paddestoelen etc. Zonder gebruik van grote machines, kunstmest en/of bestrijdingsmiddelen.Daarnaast maken we dan allemaal onze eigen producten en die verkopen wij zelf rechtstreeks aan de consument, winkel en/of restaurants. We geven cursussen en workshops om nieuwe boeren te inspireren ook zo te gaan werken.
Wat hoop je van de samenwerking met Eet Goed Voel je Goed?
Wij hopen dat de samenwerking met Eet Goed Voel je Goed ons brengt dat de manier waarop wij met de dieren omgaan en de gezonde producten die wij verkopen onder de aandacht kan brengen. Als mensen onze producten niet kopen kunnen wij deze nieuwe manier van boeren niet volhouden. Wij zoeken bewust rechtstreeks contact met de klant omdat je dan het beste kunt uitleggen waarom we het doen en waarom deze producten erg gezond zijn! Het zou ontzettend mooi zijn dat we gezamenlijk kunnen uitdragen dat het niet om de grootte van het product gaat maar om de kwaliteit!
Laatste vraag: Vertel eens een leuke anekdote!
De eerste keer dat wij onze varkens hebben ingezet was bij boer in Friesland. De varkens moesten daar een stuk grasland omploegen. Om dit stuk grasland stonden een aantal woningen. Toen het bekend werd dat onze varkens daar een stuk grasland kwamen omwroeten, ontstond er onrust in de buurt. ‘Varkens hier in de buurt, nee toch! Die dieren stinken toch enorm en geven veel overlast’ Dat waren de eerste bezwaren die wij te horen kregen. Gelukkig trokken de varkens zich niets aan van deze bezwaren en gingen vooral doen wat ze het liefst doen: wroeten in de grond. Na korte tijd hadden de varkens het sentiment al gekeerd. ‘Hé, deze varkens stinken helemaal niet’ Onze varkens hadden zelf in korte tijd de vooroordelen de wereld uit geholpen.
Na 8 weken waren de varkens klaar en hadden ze het grasland vakkundig omgeploegd en het onkruid opgegeten. Op de dag dat we de varkens kwam ophalen om ze te verplaatsen werden wij weer door de omwonenden aangesproken. Ze waren weer niet blij. We gingen de varkens toch niet weghalen ?!? Het waren inmiddels ‘hun’ varkens geworden, ze waren toch zo leuk en ze gingen vaak met de kinderen bij ze kijken en ze appels voeren. We ‘mochten’ ze meenemen als we maar plechtig beloofden dat ze nog eens terug kwamen!
Richard en Mariska, heel erg bedankt voor dit interview! Jullie liefde voor de natuur en jullie beesten is overduidelijk! Ook ik kijk uit naar een fijne en vruchtbare 😉 samenwerking!
Hoi Heleen, ik vind dit echt zo’n mooi initiatief. Ik heb nog wel een vraag, weet jij hoe de dieren van boeren in het bos geslacht worden? Je hoort zulke nare verhalen over varkensslachterijen, en ook biologische varkens worden bij mijn weten wel ‘gewoon’ daar geslacht. Voor mij een reden om geen varkensvlees meer te eten. Natuurlijk dierenleven én natuurlijk gezond, helemaal goed. Maar dan ook natuurlijk oftewel zo humaan mogelijk geslacht worden vind ik net zo belangrijk, die combinatie van drie zou wat mij betreft logisch moeten zijn.
Hey Judith,
Nee dat weet ik zo niet, maar ik denk dat de beste mensen van Boeren in het Bos dit zeker wel willen beantwoorden. Als je contact met ze opneemt, denk ik dat ze je wel een goed antwoord kunnen geven.
Groetjes!
Beste Richard,
Wij wonen in Orvelte en willen vlees kopen van Boer in het Bos, voor a.s. zondag, waar kan ik de dicht bij zijnde adres vinden.
Hi, wat een mooi initiatief! De dieren een goed natuurlijk leven en waardoor heerlijk vlees, zo hoort het. Veel keus ook. Net vlees bij SH besteld, de volgende keer ga ik dit proberen. En super van de korting!