Hoewel ik niet de insteek had afgelopen zaterdag om een artikel te schrijven over borstvoeding vs kunstvoeding, omdat we die dag weg zouden zijn en ik bij dat soort precaire onderwerpen er graag bij ben, bleek dat er nogal wat mensen waren die dit wel verwacht hadden vanwege mijn opmerking op Facebook. Die was sowieso niet duidelijk, dus daar zal ik in het vervolg ook beter rekening mee houden. Ik wil jullie niet blij maken met een dooie mus! Maar het is natuurlijk wel een onderwerp dat de gemoederen bezighoudt. Baby’s worden nog steeds geboren en iedere keer weer staat de moeder voor de keuze om zelf te voeden of met de fles te voeden.
En eigenlijk wil ik in dat laatste direct al een duidelijk onderscheid in maken. Moeders die er bewust voor kiezen om niet zelf te voeden, lopen een enorme kans mis. Moeders die uiteindelijk voor flesvoeding kiezen omdat ze niet zelf hun kindje kunnen voeden, medicatie gebruiken, allerlei nare bijkomstigheden ervaren of emotioneel niet in staat zijn om te voeden, dat vind ik een heel ander verhaal. Ik zou dan ook graag willen dat er met respect op deze vrouwen gereageerd wordt, want tenzij je iemands leven van binnenuit kent en precies weet wat er speelt, kunnen we niet oordelen over dit soort zaken. Wat voor de een ondraaglijk is, is voor de ander een kwestie van doorzetten. Dit is niet in te schatten op een blog.
Maar wederom, moeders die direct (of zelfs op voorhand) al besluiten niet zelf te voeden zonder onderliggende reden waarom het niet mogelijk zou zijn, doen hun kindje tekort. Borstvoeding is de beste voeding voor jouw baby, omdat het precies afgestemd is op de de behoeften van je kleine en ‘zich aanpast’ met dat je kindje groeit. Het maakt ook niet uit of je langer voedt, de voeding verandert mee en blijft goed zijn voor je kleine. Onderzoeken die stellen dat kunstvoeding net zo goed of zelfs beter zou zijn dan moedermelk komen vaak uit een dubieuze hoek, gefinancierd door grote fabrikanten. Plus ze laten niet zien met welke moedermelk ze het hebben vergeleken! Ik kan me zo voorstellen dat de melk van een moeder die rookt, slecht eet en veel stress heeft stukken minder gezond is, dan van een moeder die volwaardig eet, haar vetten binnenkrijgt en aan yoga doet (om maar wat te noemen).
En dat brengt me op het eigenlijke onderwerp van dit artikel, wat is goede voeding en tot in hoeverre heeft het invloed op de melk die je kindje binnenkrijgt? Ik moet me zelf altijd beheersen om niet dramatisch met mijn ogen te gaan draaien als ik moeders hoor praten over borstvoeding en dat het niet uitmaakt wat je eet. Maar als je teveel koemelkproducten eet of erg pittig eet, dan heeft je kleine daar wel last van…. *Diepe Zucht*…..
Anders gezegd, wat je eet en hoe gezond je eet, heeft wel degelijk invloed op de kwaliteit van moedermelk. Wel is het zo dat je moedermelk productie voorrang heeft in je lichaam. Je lichaam is er op ingesteld om je kleintje van alles te voorzien om het groot te laten worden. Vitaminen, mineralen, vetzuren en andere voedingsstoffen worden onttrokken aan je voeding en zelfs je lichaam als je er niet genoeg van binnenkrijgt. Maar het advies om ongeveer 500 calorieën per dag extra te eten om dit tekort aan te vullen, is ook maar halfslachtig. 500 calorieën haal je makkelijk met een portie patat en een kroket! Maar is dat dan genoeg? Voed je daarmee ook je baby? Dat kun je je afvragen!
Wat je voor ogen moet houden, is dat alles van je baby continu in ontwikkeling is. In een jaar tijd verdubbeld zijn gewicht, groeit hij ongeveer 30 cm er bij en ontwikkelt hij zich van een hulpeloos klein mensje tot een pre-peuter die mogelijk al kan lopen, maar zeker kan zitten, kruipen en spelen! Dat is niet niks. In die periode is voeding daarom ook van groot belang!
Kijk, groeien doen kinderen wel. De overlevingsdrang van het lichaam is zo groot, dat een kindje zijn voeding wel binnenkrijgt. Maar als die voeding tekort schiet, moeten er prioriteiten gesteld worden. Botten en spieren moeten groeien, het hart moet blijven kloppen en de ademhaling moet doorgaan. Als een kindje borstvoeding krijgt van een moeder die kwalitatief matig eet, dan onttrekt het moederlichaam wel mineralen, vetzuren en vitamines uit de botten, hersenen en spieren van de moeder. Gevolg: broze botten, vergeetachtigheid, vermoeidheid en continu honger.
Dit kan heel goed ondervangen worden door een volwaardig dieet. Zijn jullie er klaar voor dat ik mijn riedeltje nogmaals afwerk?
Goeie vetten
Voldoende proteïnes
De juiste koolhydraten
Want ik blijf het zeggen: Ze zijn alledrie heel belangrijk, maar met het moderne, ‘beschaafde’ dieet dat we tegenwoordig opgedrongen krijgen, is het wazig geworden wat goeie vetten nu zijn, hoeveel proteïne we nu werkelijk nodig hebben en waar we onze koolhydraten vandaan moeten halen.
Gevolg: Moeders blijven met tekorten zitten die door borstvoeding zijn ontstaan en deze worden maar moeilijk weer aangevuld. En dit is niet ideaal, aangezien moeders over het algemeen de verzorgende ouder zijn! 😉 En hoe vaak hoor je op het schoolplein niet moeders klagen over vermoeidheid, vergeetachtigheid, vaak verkouden en weinig zin meer in dingen hebben (ik zal niet specificeren……..). Een tekort aan vetzuren en de mineralen zink en calcium liggen hier onder andere aan ten grondslag. Maar ook een tekort aan magnesium, vitamine E, vitamine D en B vitamines is heel reëel.
Maar laten we het omdraaien: Zorg dus goed voor jezelf, want daarmee zorg je ook goed voor je kindje. Een lezeres merkte heel treffend op, in reactie op het vorige artikel, dat er een heel grote voldoening is in het zelf voeden van je kind! En dat beaam ik volmondig, aangezien ik mijn beide kinderen lang zelf gevoed heb.
Dus hoe zou je dieet er uit kunnen zien? Ikzelf ben geneigd om een voedingspatroon op te stellen dat rijk is aan proteïne uit eieren, goed vlees, vis en noten, veel vetzuren bevat van vis, levertraan, kokosolie, boter en olijfolie en koolhydraten uit groenten, fruit en matig met granen met het oog op latere overgevoeligheid voor granen (PDF). Aangezien je lichaam flink aan het werk moet om voeding te maken, is het verstandig om niet laag in de koolhydraten te gaan zitten. Hou het rond de 100 tot 150 gram koolhydraten per dag. Verder is een goede multivitamine en een Omega-3 supplement aan te raden om eventuele tekorten vanuit de voeding te ondervangen. Ook eiwitpoeder kan op deze manier gebruikt worden. Een heerlijke smoothie met eiwitpoeder, kokosmelk, avocado en banaan zorgt dat je lang vol zit en geeft je de benodigde voedingsmiddelen als je druk bent.
Wees niet bang als je misschien afvalt tijdens de borstvoedingsperiode. Afvalstoffen die wellicht vrijkomen tijdens het afvallen, worden niet door middel van moedermelk afgevoerd. Ook daar is het lichaam erg mooi op ingesteld, omdat dit de baby beschermt. Dit betekent niet dat roken, veel drinken en veel schadelijke e-nummers nuttigen wel kan omdat de baby wel beschermt wordt. Je kan je geluk ook teveel beproeven! Met andere woorden: Gebruik je gezonde verstand en let op wat je doet en binnenkrijgt.
Ook voor wat betreft baby’s die moeilijk drinken of veel last hebben, is het mogelijk om met je dieet wat te ondervangen. Granen, kruidig eten en varkensvlees zijn bekende boosdoeners. Net als cafeïne en alcohol (duh…). Toch kan er meer zijn. Lactose is een goed voorbeeld, maar ook eieren, noten en de nachtschadefamilie (aardappelen, aubergines, tomaten, pepers, paprika’s etc.), citrusvruchten of soja kunnen problemen geven. Ga in zo’n geval in conclaaf met een meedenkend arts of natuurarts om erachter te komen waar het aan zou kunnen liggen. En vergeet niet, het is maar tijdelijk!
Sommige moeders krijgen wel te horen dat ze niet lang borstvoeding hoeven te geven, omdat de voeding op een bepaald moment alleen maar ‘water’ is en geen voedingsstoffen bevat. Dit getuigd van weinig inzicht. De voeding zal met dat het kind ouder wordt en meer vaste voeding binnenkrijgt, minder calorieën en voedingsstoffen bevatten, mede afhankelijk van je eigen dieet, maar het is echt niet zo dat je eigen melk op een bepaald moment geen toegevoegde waarde heeft. Het blijft een goede bron van vetzuren en mineralen en is daarom een perfect alternatief voor de avond- of ochtendfles. Slaappapjes zijn echt niet nodig ;-). Wel is het zo dat je kindje vanaf zes maanden ofzo, bij moet gaan eten. Op het consultatiebureau of op internet kun je goed nazoeken hoe dit proces verloopt. Dit is ook heel natuurlijk en geloof me, als je dondersteen tandjes krijgt, zul je blij zijn dat hij die in een worteltje kan steken in plaats van jouw tepel! (Oe, de herinneringen….)
Samengevat ben en blijf ik van mening dat borstvoeding absoluut de beste voeding voor baby’s is en dat moeders een duidelijke taak hebben om voor volwaardige voeding te zorgen. Kunstvoeding kan dit (helaas) niet imiteren en zal daarom altijd tekort schieten. Zeker als zuigelingenvoeding glucose-fructosestroop, verdikkingsmiddelen en koemelk of soja bevat. Dus vertrouw niet op wat er in reclames of tijdschriften gezegd wordt hierover. Vertrouw liever op je eigen intuïtie en je oeroude voorrecht om je eigen kind zelf te voeden.
Belangrijk, Disclaimer: Ik wil nogmaals herhalen, dat we nooit over moeders mogen oordelen die kunstvoeding geven omdat ze zelf niet kunnen voeden. Ik wil hier daarom ook niet op in gaan, want ik ben geen kinderarts of lactatiedeskundige. Ook wil ik daarom iedereen vragen om moeders (of vaders trouwens) die vanuit die situatie op dit artikel reageren, met alle respect te behandelen. Beledigende, aanmatigende en ronduit grove reacties zullen zonder twijfel verwijderd worden. Wees ook voorzichtig met het geven van advies aan deze moeders, tenzij hier om gevraagd wordt, want je weet niet wat ze al geprobeerd hebben. Neem de ervaringen liever aan en zie ze als een onderdeel van de discussie.
Uiteraard werkt dit twee kanten op!
Noot van auteur: Ik heb de vrijheid genomen om baby met ‘hij’ aan te duiden omdat dat makkelijk schreef. Dit heeft verder niks te maken met voorkeur of toepassingen. Ik was gewoon te lui om steeds hij/ zij te schrijven, iets dat ook lastiger leest. 😉
Dus laat van jullie horen! Tips, trucs en ervaringen. Maar ook echt handige links met goeie informatie, vragen of opmerkingen. Ik hoor ze graag en ben erg benieuwd!
© 2010-2012 Eet Goed, Voel je Goed. ALL RIGHTS RESERVED.
Ik heb 2 maanden lang gekolfd voor mijn zoontje eindelijk begreep hoe hij aan de borst moest drinken. Dat was wel zwaar, kolven, in een flesje geven en dan moest ik al bijna weer kolven.
Maar nu drinkt hij al 2 jaar aan de borst. Het was het doorzetten waard.
Ik had een vraag over het stukje waarin u schrijft dat er geen afvalstoffen in de moedermelk terecht komen. Kunt u daar meer informatie over geven? Dank u wel.
Toen ik zwanger was, had ik het ideaalbeeld voor mij dat ik mijn dochter een jaar lang zou voeden. Niets leek mij mooier om samen met haar in de schommelstoel te zitten en naar hun te kijken terwijl ze gulzig maar tevreden van mijn borst dronk. Ik was dan ook helemaal blij dat ze vlak na de geboorte direct goed pakte… althans dat dacht iederen. Ondertussen kreeg ze geen slok melk binnen maar niemand die dat in de gaten had in het ziekenhuis. Na een dag in het ziekenhuis mocht ik met haar naar huis. De tweede dag na de geboorte krijste ze de hele boel bij elkaar. Wat ik ook probeerde, niets kon haar troosten. Als nieuwbakken moeder wordt je daar ontzettend onzeker van. Gelukkig had in een kraamhulp die van wanten wist en zij kwam er na het wegen achter dat mijn lieve kleine meisje twee dagen niet had gegeten doordat ze meer dan 500 gram was afgevallen. Eigenlijk had ze direct moeten worden opgenomen maar in overleg met de verloskundige werd besloten dat ze bijgevoed moest worden. Gelukkig waren de supermarkten op zondag open en hebben we kunstvoeding kunnen kopen. Ze veranderde snel in een tevreden baby en langzaam maar zeker kwam ze ook weer in. Ik voelde me wel ontzettend rot dat mijn kindje zo’n honger heeft moeten lijden.
Ondertussen kolfde ik melk af en moest ik dit aan haar geven naast de borstvoeding. Alleen mijn voeding kwam maar niet op gaan. Met veel pijn en moeite wist ik nog geen half mini-flesje te fabriceren na een half uur pompen. Mijn dagen zagen er uit: als dochter flesje geven, afkolven, hooguit een uurtje slapen en dan weer het zelfde herhalen. Na een paar dagen was ik bekaf maar ik wilde zo graag mijn dochter zelf kunnen voeden. Op een gegeven moment vroeg de verloskundige of ik nog wel genoot van mijn baby en de kraamtijd want er was niets mis mee om alleen kunstvoeding te geven als de borstvoeding maar niet op gang kwam. Zij opende mijn ogen. Ik heb toen vrij snel het afkolven afgebouwd en nadien mijn dochter kunstvoeding gegeven. De rust keerde weer terug in huis en dat was voor mij het belangrijkste omdat dit ook goed is voor mijn dochter.
Ik geloof nog steeds heilig in het feit dat borstvoeding goed is zo lang je zelf ook gezond eet. Ik denk dat het ook heel mooi is als je dat je kindje kan geven. Ik ben er nu wel achter dat je er je niet blind op moet staren. Soms lukt het niet of zijn er andere redenen waarom het niet kan. Ik heb me nog lange tijd schuldig gevoeld dat het mij niet is gelukt. Het voelde als een falen. Dat is achteraf niet nodig. Het allerbelangrijkste is dat je goed in je vel zit en dat je je kindje alle rust en liefde kunt geven die zij nodig heeft.
Jess
Wat een enorm artikel, fijn!
Groet, Simone
Wat een interessant artikel! Ik weet dat borstvoeding gezond is, maar dat je extra voedingsstoffen nodig hebt, wist ik niet. Multivitamines slik ik wel, maar mijn potje Omega-3 capsules is al een paar weken leeg. Toch maar snel een nieuwe halen dan:-)
Op dit moment geef ik mijn dochter, 9 maanden, nog volop borstvoeding. Haar en mijn probleem is dat ze op alles wat ik eet reageert. Zeker op de belangrijkste producten, zoals kokosolie, noten, andere vetten, vlees en granen reageert ze met zeer onrustig gedrag, niet willen drinken, pijn in haar buik enz. Bijvoeding lukt maar matig, broccoli en witlof eet ze, meer gaat op’t moment ook niet. Nu wil ze ook alleen ’s nachts de borst, 4 keer gemiddeld en overdag drinkt ze slecht.Flesvoeding weigert ze, ook de Neocate en de Nutramigen. Zelf weet ik dus ook niet meer hoe ik verder moet, of ik gewoon door moet zetten met bijvoeding en afbouwen met borstvoeding, ik weet niet waar ik goed aan doe. Zelf val ik ook steeds af en dat valt niet op te vangen met goede voeding, want overal reageert ze op. Misschien hebben jullie nog tips?
Je zou eens glutamine kunnen proberen. Dit is een aminozuur wat de darmen kan herstellen. Daarna zou je een kinder-probiotica kunnen overwegen.
Heb je zelf wellicht ook last van je darmen?
Sorry, ik ben niet helemaal duidelijk geweest, ik bedoel die glutamine voor de baby, die zou er wel eens goed op kunnen reageren. En de pro-biotica ook voor kinderen.
Wat een interessant en goed artikel!
Ik heb zelf nog geen kinderen maar ben wel van plan om borstvoeding te gaan geven. Wat ik me nu afvraag: tot welke leeftijd is het goed om borstvoeding te geven? Ik lees op internet dat veel vrouwen het geven tot het kindje zelf aangeeft niet meer te willen. Maar wat als dat niet gebeurt? Ik kwam een filmpje tegen over extreme breastfeeding: http://www.youtube.com/watch?v=PB1WdWjwv14
Ben benieuwd wat jullie hier van vinden.
Extreme breastfeeding, haha! Ik schreef hier boven al: rond het wisselen van de melktanden verliest een kind vaak ook de zuigreflex, mooi geregeld toch!
En het oogt misschien raar als je het op zo’n filmpje ziet, maar het is niet zo dat je een ouder kind net zo vaak voedt als een baby en je groeit er in en dan is het eigenlijk helemaal niet zo raar.
Mijn oudste was ook als die van Val nogal rottig geboren, zij het minder rottig, maar vooralsnog geen pretje. Wilde dus niet drinken en de zusters maar drukken op haar hoofdje terwijl daar bij de geboorte behoorlijk aan getrokken was. Daarbij had ik 2 zakken bloed nodig met een Hb van 4.5. Dat doet het op gang komen van je voeding ook niet goed. Tel daarbij een nonchalante, ondeskundige kraamhulp bij op en na 2 weken gooi je jankend de handdoek in de ring.
Bij meisje nummer 2 heb ik me heel erg goed voorbereid, misschien iets te, maar beter teveel dan te weinig. Ik wist heel goed wat ik wilde en voila: een jaar an de tiet gelegen! Maar na 9 maanden vervielen eindelijk de 3 tot 4 nachtvoedingen per nacht en dat was ook een verademing. Ik vond het verre van intiem en prettig, eerder een noodzakelijk kwaad. En bij mijn 2e dochter was ik net zo onzeker als bij de 1e, toen dacht ik dat ik niet doorzette en dat het mijn fout was. Bij de 2e was het zo dat ze niet goed aankwam en dat ze ongelofelijk veel spuitluiers op een dag had. Aha, na 1,5 jaar zelf moeten ontdekken dat het meiske niet goed op zuivel reageert. En waar zijn dan die verpleegkundigen? Die vonden dat ik maar aan de flesvoeding moest met haar. Gelukkig niet gedaan, want daar zou ze als kleine baby nog heftiger op reageren.
Ik heb dus zowel de ‘falende flesmoeder’ als de ‘borstvoedings maffioos’ uitgehangen. Ik ken alle twee de ervaringen met de soms nare gevoelens die er bij komen kijken (onzekerheid, schuld, ernstige vermoeidheid, noem maar op). En ik kan niets anders dan zeggen dat je je moet distantiëren van gekleurde met emoties doordrenkte informatie van flesmoeders of tietmoeders en je vooral goed moet laten voorlichten. Door een lactatiekundige, door puur informatieve boeken te lezen. Zij weten wat je mogelijkheden zijn, ook als je mogelijk geen borstvoeding kunt geven.
Als je dat doet, zul je je niet gek laten maken door een vriendin, de kraamhulp, je moeder of ieder ander mens die het beter denkt te weten.
Ik ken een heel leuk verhaal van een moeder die haar kind kreeg met 35 weken. In het ziekenhuis zei men dat ze daarom geen borstvoeding kon geven. De zuigreflex was nog niet ontwikkelt. Heel stom, want juist zo’n te vroeg geboren baby kan wel wat extra weerstand gebruiken. Ze ging kolven, met een spuitje voeden en uiteindelijk heeft het ventje 9 maanden aan de borst gelegen! 🙂
Bij mij lukte het met beide zoons niet goed. Met de oudste heb ik het lang geprobeerd. Ik kreeg de indruk dat hij te weinig voeding kreeg en liet hem vaker en langer drinken. Totdat hij bloed mee ging drinken. Het CB adviseerde om direct te stoppen met borstvoeding want mijn zoontje zat op flink op ondergewicht.
Hij was een paar maanden heel tevreden met de flesvoeding en kwam weer aan in gewicht. Totdat het slechter ging aangezien hij koemelkeiwitallergie had. Dit werd ontkent door het CB en de huisarts en achteraf gezien is dit erg slecht voor zijn gezondheid geweest. De diagnose kwam pas na een half jaar en toen was zijn darmflora erg slecht en was oudste zoon er slecht aan toe. Zijn weerstand was weg.
Bij de jongste had ik genoeg voeding en hij groeide goed. Helaas was hij een huilbaby en ik merkte dat hij problemen had met wat ik at. Ik wist toen nog niet dat koemelk lang zo gezond niet was en ook niet dat ik er zelf niet tegen kon. Ik was verzwakt van de zwangerschap en de bevalling. Begeleiding kreeg ik niet en ik ben toen gestopt met borstvoeding. Mijn jongste zoontje kreeg toen Pepti. Dat verdroeg hij ook niet echt, want hij kreeg hier een soort chronische diarree van. Er was nog andere voeding maar die was twee keer zo duur en de pepti konden we al nauwelijks betalen. Oudste zoon zat toen nog op speciale sojavoeding. Er was toen geen vergoeding voor dieetvoeding.
Gisteren had je een stukje staan over babyvoeding van geitenmelk. Vroeger werd geitenmelk geadviseerd om aan babies te geven als de moeder geen borstvoeding kon geven. Mijn overgrootmoeder was rond 1900 vroedvrouw.
Mijn zoons verdroegen geitenmelk ook niet. Nog een wonder dat de sojamelk goed ging.
Nog een vraagje. Welk eiwitpoeder bedoel je? En is er een eiwitpoeder voor iemand die geen gluten, zuivel, vlees, soja, suiker verdraagt en op een exorfinevrij dieet zit? Ik hoor ook bij de extra gevoeligen wat betreft coeliakie. Ik reageer mogelijk ook op de minieme resten gluten in bv eieren (kippen eten graan).
Mijn eigen dieet is nogal ingewikkeld geworden sinds ik weet dat ik geen ook soja verdraag. Ik probeer nu ei en vis voorzichtig aan te introduceren.
Groetjes, VeggieMo
Bij mijn eerste lukt het echt niet, na 2 die wil wel bv heb gegeven kan ik dat keurig zeggen. De tweede deed het super op BV heel tevreden kind. Achteraf was stoppen omdat ze zich niet met een fles liet voeden niet de beste keuze want kunstvoeding verdroeg ze vele malen minder. (bijna 2 jaar kramp) en no. 3 heeft heel natuurlijk met 19 mnd aangegeven dat het genoeg was en dat hij liever alles met de pot mee at en ik vond het jammer. Het was zo knus!
Maar wat ik wel denk is dat het stukken makkelijker is voor een moeder die thuis is of werkt dan voor een werkende moeder.
Dat denk ik ook! Ik ken iemand die echt stug volhoudt met BV ook op werk en dit is niet makkelijk voor haar, maar ze neemt gewoon de tijd die ze ervoor krijgt en heeft voor zichzelf 9 maanden gesteld en daarna ‘kijken hoe het gaat’. Ik vind het heel knap van haar! Maar er zullen een flink aantal moeders zijn die dan al snel voor het gemak kiezen en na 3 maanden ophouden of gedeeltelijk zelf voeden.
En goed drinken niet vergeten! Goede voeding voor moeders is zeker ookeen aandachtspunt!
Ik voed mijn dochter van 2 jaar zelf, nu zo’n 10x per dag/nacht naast haar gewone voeding en voorlopig zijn we daar nog niet mee klaar. Het bevalt supergoed en het is heel natuurlijk (doe maar eens wat research naar niet westerse beschavingen, als er problemen zijn neemt een andere vrouw de borstvoedingstaak over indien mogelijk, een vrouw uit dezelfde leefongeving heeft vaak een zelfde immuunsysteem en kan dit heel goed doen).
Ik ben erg blij dat het bij ons zonder problemen is gelukt zover te komen. Het WHO adviseert ook minimaal 2 jaar borstvoeding en daarna zo lang mogelijk door gaan. En wees niet ongerust over een puber aan je borst (hahaha!), zodra de melktanden verdwijnen, verdwijnt de zuigreflex vaak ook vanzelf.
Wanneer je in ons landje problemen hebt met zelf voeden, kun je ipv uit te wijken naar kunstvoeding ook naar de moedermelkbank.
Hele goeie tip. Helemaal vergeten! Lekkere kruidenthee en water zijn de beste keuzes. Veilig en makkelijk.
En sorry hoor, maar ik heb smakelijk gelachen om je ‘puber aan de borst’! Dat is inderdaad ook overtrokken angstgedrag. De natuur heeft het prachtig geregeld met borstvoeding 😉
Ik heb het zelf nooit gehoord, ook al voed ik nog steeds ook in het openbaar, maar ik hoor wel van anderen dat deze opmerking nogal eens voorbij komt…
Nou, volgens mij heb je de lange tenen keurig ontweken 😉
Mijn dochter is nogal rot geboren en wilde echt niet-niet bij mij drinken (bij mijn man hapte ze wel keurig 😉 Na drie maande kolven en aanleggen de brui eraan gegeven.
Ik verbaasde me ook in discussies over de moeders van 90 kilo die niet ‘mochten’ afvallen, dus ook alle mogelijke moeite deden om op dat gewicht te blijven, bij hoog beweerden dat borstvoeding geen slechte stoffen kan bevatten. Ook niet als je wekelijks bij de mac zit. Over zoiets moois (wat het ook is) mag je niets in hun ogen, negatiefs zeggen.
Borstvoeding is de beste voeding maar rotzooi erin is ook rotzooi eruit. Het is wel vreselijk jammer dat er, ook in ziekenhuizen en kraamhulpen, soms de verkeerde kennis in huis is. Voeden om de drie uur, na een dag al roepen dat mama te weinig melk heeft… heb een boel doms gehoord de laatste jaren.
Maar goed… het belang van goede voeding bij borstvoeding is toch een beetje een onderbelicht onderwerp, goed dat je hier over schrijft!!