De verschillende namen van suikers

Om jullie te helpen goeie keuzes te maken als je boodschappen gaat doen en gewoon als referentie voor een ieder ander, heb ik een lijst samengesteld met de verschillende namen van suikers.

Punt is dat veel mensen een etiket zullen lezen en wel dextrose of maltitol zien, maar verder geen directe verwijzing naar suiker en daarmee aan zullen nemen dat het dus suikervrij is. Helaas is bijna niks in de wereld bedrieglijk simpel en etiketten lezen en benamingen herkennen is er al zeker niet een van!

Suiker, suiker, suiker
Want zoet wordt aan zoveel producten toegevoegd. Soms in producten waarvan je het niet eens begrijpt waarom!

Om een begin te maken met het onderscheiden van suiker, is dit wellicht een handig ezelsbruggetje: alle woorden op een etikettenlijst waar ‘-ose’ achter staat (o.a. glucose, fructose, dextrose, saccharose) kun je van uit gaan dat het afgeleiden van suiker zijn. Niet kopen dus!

Verder zijn ingrediënten die eindigen op ‘-stroop’ (o.a. fructosestroop, dadelstroop, invertstroop) ook gerelateerd aan suiker. De mais-, malt-, mout-, dadel-, tarwestropen lijken onschuldig, maar zijn zodanig geconcentreerd dat ze wel degelijk een negatief effect op je bloedsuiker en lever kunnen hebben.

Uiteraard zijn alle woorden waar ‘suiker’ in verwerkt is, o.a. basterdsuiker, parelsuiker etc. natuurlijk direct verdacht. Vermijd deze!

Vervolgens heb je nog benamingen die niet direct opvallen. Denk hierbij aan: Demerara, maltodextrine, malt, caramel, cassonade, kandij en lactose (melksuiker).

Is het echt zo erg?
Nu  kun je denken dat oké, de suikers en stropen laten we staan, dat is wel duidelijk. Maar alle andere benamingen, die komen niet zo heel veel voor en naar verhouding zullen we er niet veel van nemen.
Dat klopt en bij tijd en wijle kun je dit toepassen. Probleem is vaak, dat producten waar dit soort suikers inzitten, over het algemeen sowieso geen goed doen voor je gezondheid. Blijf dus naar het totaalplaatje kijken!

Puur en Onbewerkt
In principe is het in de natuur zo geregeld dat alles wat wij als mens nodig hebben om te overleven, puur en onbewerkt is. Onze voorvaderen leefden ook van het land en de jacht en hadden nauwelijks bewerkte (als ze dat al hadden!) producten in huis. Raffinage bestond niet en E-nummers al helemaal niet! Suikerconsumptie beperkte zich dus ook tot fruit en honing als dat te krijgen was. Het grootste deel van het dieet bestond uit groenten, knollen, vlees, vis, eieren en op een later moment graangewassen die overigens ook onbewerkt genuttigd werden!

En met onbewerkt bedoel ik uiteraard door de fabriek getrokken, verandert, aangepast en toegevoegd. En ik heb het nu echt niet over heel erg lang geleden. Tot aan de industriële revolutie waren de technieken om voedingsmiddelen te bewerken er niet of nauwelijks. Men dronk rauwe melk, at brood zonder broodverbeteraars, vlees zonder MSG jus en ga zo maar door. Als je dat vergelijkt met hoe er nu gegeten wordt en wat er nu als ‘standaard’ gezien wordt voor de dagelijkse kost, vind ik het niet verwonderlijk dat men zich zo beroerd voelt en ‘beschavingsziekten’ heeft (hoezo beschaving?)

Daarom vind ik het ook zo leuk om jullie reacties te lezen. Dingen als ‘alles smaakt anders’ of ’te zoet staat me gewoon tegen’, maar ook dat men meer energie lijkt te krijgen, het idee heeft grip te hebben op een verslaving en gewoon een gevoel van welzijn. Dit zijn duidelijke tekenen dat ons moderne dieet schromelijk tekort schiet. En wat mij betreft staat suiker daarbij vooraan!