Laatst liep ik niets vermoedend met mijn twee kinderen in de supermarkt en kwamen we per ongeluk aan bij de ontbijtgraan afdeling. Ik heb gelukkig geen heel ernstige zeur-kinderen als we in de supermarkt zijn. Een stukje kaas hier, een worstje daar en ze zijn tevree. Maar zodra we bij de ontbijtgranen aankomen, is het einde zoek. Helemaal als ik daar ook nog eens blijf hangen ~gasp!~
En ja hoor, ook deze keer was het mis. De Tresoors, Kellogs froesties, honeybombs en hoe ze tegenwoordig ook heten, vlogen me om de oren. Vooral de verpakking speelde een grote rol bij de keuze van mijn vijf-jarige dochter (waar hebben we dat eerder gehoord?). Mijn zeven-jarige zoon las op wat het nou werkelijk is (“Nee Marjanne ~grote zucht en verstandige blik~ die mogen we niet, daar zit suiker in!”), om vervolgens zelf toch vol aan voor de rice crispies te gaan. Met chocoladesmaak en extra ijzer en B-vitaminen welteverstaan. Welke moeder van deze tijd kan dí t nou weerstaan?
Nou, ik dus. 😉
Na wat hangen en wurgen, ook op meer persoonlijk vlak, want ik heb een zwak voor cereal, blies ik gauw de aftocht en zette we onze tour door de supermarkt door. Eenmaal thuisgekomen, was het grut de hele rice crispie episode verre van vergeten en moest ik toch maar eens haarfijn uitleggen wat er nou precies mis is met cereal. Dat is een vraag die ik nooit onbeantwoord laat, hoewel ik het niet altijd even handig aanpak.
Ik ben namelijk nog altijd op zoek naar een balans tussen pedagogisch verantwoord uitleggen wat fabrieksvoedsel en suiker is en het uitbarsten in een eindeloze monoloog over het verval van de moderne voeding, de daaraan gerelateerde ziekten die in opmars zijn en de overduidelijk en onbetwiste directe link tussen die twee en cereal.
Zoals ik al zei, ik ben nog op zoek 😉 Laten we het er maar op houden dat mijn kinderen al gauw de interesse verloren en zich schielijk terugtrokken op de slaapkamer en ik geen steek opgeschoten was met het opruimen van de boodschappen.
Maar evengoed zette het mij wel aan het denken. Niet over het verval van moderne voeding, maar meer over iets lekkers dat ik de kinderen zo zonder zorgen aan kan bieden en dat toch enigszins aantrekkelijk er uit ziet.
Want ik vind het nog best wel lastig om daar iets op te verzinnen. Als peuter waren ze al gauw tevreden met een noot-dadelhapje, wat fruit of groente of een stukje vis. Nu wil het oog ook wat en worden mijn baksels vergeleken met de troep die ze op school, feestjes en visite krijgen (excuus). En ik zal heel eerlijk wezen, daar kan ik maar moeilijk tegenop. Het is mierzoet, knapperig, makkelijk weg te kauwen en zit in geinige verpakkingen. Een feest voor de jonge mond!
Maar er is één ding dat ik wel zo’n beetje wekelijks mag maken van de kids. Chocoaldecake. Het maakt niet uit in welke vorm of maat deze cake komt, hij gaat op en er wordt om meer gevraagd. En toch is die cake helemaal niet ongezond, of chemisch, of heftig ge-marketingt…
Met dat in mijn achterhoofd, kwam ik een recept voor chocolade Paleo cereal tegen.
Ik zal jullie eerlijk zeggen, het was niet alleen belachelijk eenvoudig om te maken, maar ook nog ontzettend lekker en ook te gebruiken om koekjes van te maken! Met recht een succesnummer dus!
Chocolade Paleo Kinderontbijt
10 porties
200 gram amandelmeel
2 el kokosmeel
Snuf zeezout
2 el cacaopoeder
3 el ahorn of honing
1 eiwit
1 el zachte kokosolie of boter
- Verwarm de oven voor op 180 graden.
- Neem twee vellen bakpapier en leg deze apart.
- Meng de ingredienten in een kom tot er een vast deeg ontstaat.
- Rol dit tussen de twee vellen bakpapier uit tot ongeveer 3 mm.
- Haal het bovenste vel er af.
- Gebruik een mes of pizzames om vierkantjes uit te snijden.
- Leg het onderste vel met de deegstukjes in de oven en bak in 15 – 18 minuten gaar.
- Serveer met melk naar keuze.
Tip: Deel niet al te grote porties uit, het vult enorm!
Dit deeg leent zich erg goed ook als koekjesdeeg. Wees dan wel voorzichtig met het verplaatsen van de rauwe koekjes, er zitten geen gluten in die het deeg bijeen houden.
Deze ontbijt crunchies zijn het lekkerst als ze nog wat warm zijn, of de dag na het maken. Na drie dagen worden ze wat zacht, hoewel niet minder smakelijk. Bewaar in de koelkast of op een donkere, koele plaats in een luchtdichte doos.
Wil je meer heerlijke Paleo Recepten? Klik dan hier!
