Een kijkje achter de schermen… Schrijven voor EGVG

Voor vandaag leek het me leuk om iets te delen met jullie van hoe het er achter de schermen bij EGVG aan toe gaat. Dit is iets dat ik eigenlijk nog nooit eerder gedeeld heb. Wellicht uit een vals gevoel van schaamte of een idee dat het niet interessant zou zijn. Maar weet je, als je een tijdje afstand van iets neemt, worden heel veel dingen een stuk minder spannend en belangrijk. Dus daarom vandaag een kijkje in de keuken!

Laat ik beginnen met te zeggen dat schrijven mijn betaalde werk en passie is. Dit doe ik nu al bijna tien jaar. Eerst vertalen, daarna kwamen editing en schrijven er bij. Ik ben er bij toeval ingerold en hoewel ik tussendoor nog een jaar buitenshuis heb gewerkt, ben ik uiteindelijk toch teruggegaan naar werken vanuit huis. Schrijven is voor mij  niet iets dat ik ’tussendoor er bij doe’, ik ben echt op gezette tijden aan het werk en als de kinderen toevallig ook thuis zijn, weten ze dat ze even iets voor zichzelf moeten doen omdat mama de deadline moet halen.

Wat ook weer zijn voordelen heeft, want dan krijg je nog wel eens een kopje koffie aangereikt!

Iedere week probeer ik drie, vier artikelen op deze blog te publiceren. Meestal weet ik op voorhand wel waar ik het over wil hebben. Ik gebruik Scrivener om artikelen in klad in op te schrijven en te bewaren. Hoewel ik erg goed onder druk kan presteren, heb ik evengoed een collectie artikelen, al dan niet af, waar ik in kan neuzen als ik even geen tijd of inspiratie heb om een bepaald idee uit te werken. In principe denk en werk ik twee weken vooruit.

Verder gebruik ik Google Calender om artikelen in te plannen en te kijken hoe ruim ik zit met bijvoorbeeld promoties of andere acties. Dit is echt een uitkomst. Als jij ook blogt en soms het overzicht kwijt bent van wanneer je welk soort artikel wilt publiceren, raad ik Google Calender aan. Ik heb een aparte kalender genaamd EGVG aangemaakt en deze groen gekleurd. Hierin plan ik de artikelen in voor de rest van de maand of verder alsof ik een afspraak maak in die kalender. Maar in plaats van de titel van het artikel in te vullen bij het onderwerp, markeer ik ze met ‘recept’, ‘informatie’, ‘give-away’ of ‘promotie’ met daarachter wat sleutelwoorden. Zo zie ik in 1 oogopslag welk type artikelen er op de rol staan en hoe de verdeling ongeveer is.

Overigens hanteer ik geen heel strakke verdeling. Wat komt, dat komt en soms moet ik schuiven. Vaak is dit geen probleem.

Zondags werk ik niet. Geen social media, geen e-mail, geen publicaties. Dit doe ik heel bewust sinds ik weer begonnen ben bij EGVG en het bevalt erg goed. Ik kan het iedereen aanraden die vanuit huis werkt. Het hoeft niet per se de zondag te zijn uiteraard. Als jou een dinsdag beter schikt, is dinsdag ook prima. De zondag staat voor mij in het teken van rust, samen zijn en aandacht. Ik kook uitgebreid, we blijven hangen aan de eetkamertafel om te praten, koffie te drinken of een spelletje te spelen. Soms gaan we op visite en soms hebben we een pyjamadag waarbij we geen van allen de pyjama verwisselen voor kleren (dit is voor mij erg moeilijk!). Maandag is de eerste werkdag en dan kunnen we er allemaal weer tegenaan!

Gedurende de week zien mijn dagen er meestal zo uit v.w.b. het schrijven:

’s Ochtends nadat de kids naar school zijn, check ik eerst mijn e-mail. Wat ik direct kan beantwoorden, doe ik direct. Acties schrijf ik op in Things. Als alle mailtjes en telefoontjes gepleegd zijn, ga ik schrijven. Ik heb geen quotum. Ik schrijf tot ik leeg ben en mijn gedachten letterlijk tot stilstand komen. Dat is het moment om wat anders te gaan doen.

’s Middags spendeer ik tijd met het neuzen op het internet. Interessante onderwerpen bewaar ik, links kopieer en plak ik in Scrivener. Ook plan en plaats ik nu de updates voor Facebook. Ik heb altijd eerst wat interactie met mensen nodig voordat ik in de stemming ben voor Facebook. Een leuk kletspraatje op school, een telefoontje van iemand of wat dan ook. Dat zet mij aan om bezig te gaan met Facebook.

Tegen een uur of drie check ik mijn mail weer. Vaak zitten er dan reacties tussen van bedrijven, collega schrijvers of reacties van lezers die ik beantwoord en waar ik actie op moet ondernemen. Als het leidt tot een afspraak voor een artikel, plan ik dat ook meteen in. Als het even kan, geef ik graag een voorlopige datum van wanneer een artikel gepubliceerd kan worden. Dat schept duidelijkheid, ook voor mij.

Rond half vier is de koek op. Tijd voor andere dingen.

’s Avonds schrijf ik meestal ook. De rust is dan wedergekeerd en vaak heb ik alweer wat ideeën die ik uit wil werken. Maar om te voorkomen dat ik de hele avond naar blauw licht zit te staren, schei ik hier rond half tien mee uit. Tijd voor thee en wat beweging.

Eens per maand ben ik naast het gewone schrijven, ook bezig voor de nieuwsbrief. Dat betekent extra schrijfwerk en veel contact met leveranciers en adverteerders om te zien of er leuke acties te organiseren zijn. De hamvraag bij dit alles is altijd: wat vindt de lezer er van? Is het relevant? Is het makkelijk leesbaar? Kunnen ze er wat mee? Is het leuk?

En dan de foto’s. Het is niet alleen het maken van de foto zelf, maar ook het opmaken van een bord, kom of situatie. En dan de belichting, de hoek en afstand bepalen. Daarna met die foto’s aan de slag in een foto-bewerk programma. Het aanpassen van de witbalans, croppen en foto voorzien van een watermerk is het minste wat ik doe. Soms moet de foto een verhaaltje op zich zijn en soms wil ik de foto laten knallen. Erg leuk en creatief om te doen, maar er gaat ongemerkt veel tijd in zitten. En dit staat vooruitwerken niet echt toe. In twee dagen tijd tien recepten en artikelen fotograferen doe je niet. Een recept op voorhand schrijven is geen probleem, vaak plan ik het maken van dat recept ook in. Maar de foto van het gerecht maak ik niet altijd op dat moment. Het komt dus vaak voor dat een foto pas een dag voor publicatie bewerkt wordt.

Ik gebruik Picmonkey om de foto’s in te bewerken. Dit doe ik al een aantal jaar en bevalt erg goed. De applicatie is erg gebruiksvriendelijk en heeft voldoende creatieve mogelijkheden voor het soort foto’s dat ik voor deze blog maak.

Tegenwoordig ziet mijn dag er heel gestructureerd uit. Dit komt voornamelijk omdat de kinderen elke dag op school zijn. Toen ze nog klein waren en ik vanuit huis vertaalwerk deed, was dit wel anders. Ik heb toen vaak tot in de kleine uurtjes gewerkt omdat ik overdag nauwelijks ‘in the zone’ kon komen. Op een bepaald moment heb ik met gastouders gewerkt om wekelijks een aantal uur door te kunnen werken. Dit kon omdat ik een inkomen had. Ik denk dat als je net begint met bloggen, dit niet altijd mogelijk zal zijn omdat het vaak even duurt voordat je met bloggen een inkomen kunt genereren.

Maar die structuur en duidelijkheid zijn erg belangrijk. Dit kun je namelijk ook communiceren naar mensen en bedrijven met wie je samenwerkt. Als je goed aangeeft op welke momenten je beschikbaar bent en activiteiten die je buiten je werk om wilt doen, inplant op de andere momenten, is het voor een ander duidelijk wanneer ze je aan kunnen spreken en op je kunnen rekenen. Dit geeft rust. Heel simpel.

Een voorbeeld: Terwijl ik dit schrijf is het bijna half vier. Ik moet mijn dochter om vier uur ophalen en mijn zoon komt om vijf uur thuis. Dat betekent dat ik dit artikel grotendeels af moet hebben voor vier uur. Zodra ik de deur uit stap, ben ik ook echt niet meer aan het werk. Het werkt dus als een soort deadline. Plus, als ik vanavond weer ga zitten om verder te werken, heb ik het leeuwendeel al af. Zulke afspraken met jezelf geven echt een gevoel van bevrediging in je werk: je hebt iets bereikt, iets afgemaakt!

Wat ook goed werkt, is een soort beloning in het vooruitzicht stellen. Als er iets is dat ik graag op Pinterest wil opzoeken, bijvoorbeeld droomvakanties in verre oorden of leuke outfits voor straks als we weer naar Engeland gaan, dan beloof ik me dat ik dat straks ‘mag’ gaan doen, zodra ik artikel XYZ af heb. Door tijdens het werken te gaan zitten pinnen of de krant te lezen, leid ik mezelf af en komt er niks uit m’n handen.

Nog enkele geinige weetjes:

• Ik kan niet schrijven zonder Classic FM aan. En ik doe het volume uit als de reclame er is. Gepraat en geschrijf gaat niet samen.
• Gedurende de dag drink ik ongeveer vijf kopjes koffie. Maar mijn laatste drink ik voor drie uur. Geen idee waarom, maar dit is zoals ik het altijd gedaan heb. Koffie om half vijf drinken past niet in mijn systeem.
• Om het aantal beslissingen dat ik per dag moet nemen terug te dringen, draag ik bijna elke dag eenzelfde soort outfit. Geen gedoe met nadenken over wat ik aan zal doen. En ik moet oorbellen in. Schrijven in pyjama en/ of zonder oorbellen… dat wordt ‘m niet!
• Ik fluit mee met de muziek. Dit helpt bij het denken. En ik fluit heel erg vals kennelijk (ik vind van niet). Dus ik mag alleen maar fluiten als ik alleen ben.
• Als ik een artikel schrijf, stel ik me altijd voor dat er iemand bij me aan de tafel zit aan wie ik het vertel. Je zou dus kunnen zeggen dat ik praat zoals ik schrijf en vice versa!
• Ik heb een hekel aan de woorden ‘lol’ en ‘prutje’ en ‘succulent’… brrr
• Taalvouten en grammaticale fouten vind ik heel erg! Elk artikel voor eerst doorgelezen en gecorrigeerd voordat ik het publiceer. Maar ik ben niet perfect en ik zie wel eens iets over het hoofd. En als iemand me op een spelfout of iets dergelijks wijst, schaam ik me heel erg! Dit meen ik echt! Mijn professionele kant is blij dat iemand de moeite heeft genomen mij er op te wijzen, maar klein Heleentje schaamt zich de ogen uit het hoofd en moet het altijd even verwerken. Wees dus lief voor me als je een voutje ziet. Teer zieltje mensen, teer zieltje.

Nou, ik heb jullie al een aardig tijdje van het werk gehouden. Het is inmiddels half vier geweest en de koek is op 😉

Maar laat nog even van jullie horen! Wie van jullie werkt thuis? En wat doe je dan? En zitten er collega-bloggers tussen? Laat dan ook een link achter van je blog, dan kom ik graag een keer langs!