Dit is een gastblog van mijn collega-blogger Hanneke de Jonge van Culinea. In dit artikel deelt zij haar ervaringen met een gastric sleeve en voeding. Veel leesplezier!
Twintig jaar geleden – tijdens mijn echtscheiding – ben ik in drie maanden tijd dertig (!) kilo aangekomen. Ineens paste ik mijn kleding niet meer, zo snel ging het. Ik ga jullie vertellen over mijn gastric sleeve traject.
Toen ik na een paar maanden een internist bezocht, zei hij doodleuk: ‘elk pondje gaat door het mondje’! De beste man vroeg niet eens wat ik nou eigenlijk at op een dag. Nou, dat was toen niet veel kan ik je vertellen. Ik heb destijds heel veel diëtisten bezocht en iedereen vertelde me dat ik te weinig at. Maar alle diëten mochten niet baten, ik werd steeds dikker.
Uiteindelijk kwam ik na 10 jaar bij een homeopathische arts terecht die mij wel serieus nam. Hij tapte ongeveer 12 buisjes bloed, hij wilde echt uitzoeken wat ik mankeerde. Na vier weken zei hij: ‘ik heb goed nieuws en slecht nieuws, wat wil je als eerst horen’. Nou doe eerst het goede nieuws maar, zei ik. Hij had dus uitgevonden wat ik mankeerde, het was de ziekte van Hashimoto en het slechte nieuws was dat ik de rest van mijn leven aan de medicijnen moest.
Hij schreef mij een ‘natuurlijk’ middel voor en ik dacht dat ik dan wel weer zou afvallen. Helaas, pindakaas, dat gebeurde niet. Na nog 10 jaar met overgewicht te hebben ‘gezeuld’ was ik het zat. Diverse artsen hadden mij al aangeraden om een maagverkleining te laten doen, maar ik wilde er niet aan. Vond het zo onnatuurlijk en tegenstrijdig. Maar op een gegeven moment ben ik toch maar gezwicht. Ik ging het doen!
Mijn gastric sleeve traject
In overleg met mijn huisarts heb ik gekozen voor een gastric sleeve. Hoewel de operatie een stuk zwaarder is dan de gastric bypass, dacht zij dat dit de beste oplossing voor mij zou zijn. Bij een gastric sleeve wordt ongeveer 3/4 deel van je maag verwijderd en bij een gastric bypass word je maag verkleind en het spijsverteringskanaal omgelegd. Het voordeel van een sleeve is dat je de maagklep behoudt, minder dumpingen en minder voedingstekorten zult hebben. Het nadeel is dat je minder afvalt dan bij een bypass.
Ik heb me aangemeld bij een obesitaskliniek en na maanden kreeg ik een uitnodiging om het ziekenhuis te bezoeken. Daar ga je door een hele mallemolen, bloedprikken, hartfilmpje, diëtiste, psycholoog en dan naar de chirurg die groen licht geeft als je voor een operatie in aanmerking komt. Wat ik wel vreemd vond is dat ondanks mijn schildklierafwijking, ik zou gaan afvallen door deze operatie. Niet alleen wordt er een stuk van je maag verwijderd, maar hormonaal gebeurt er ook iets met je waardoor je afvalt.
6 kleine hapjes per dag
Ik moest gelijk al op dieet om alvast te wennen aan zes kleine hapjes per dag (dat is wat je eet na de operatie) en er moest nog 7 kilo af voor de operatie. Ze willen dat je lever hierdoor wat krimpt zodat ze beter bij je maag kunnen tijdens de operatie.
Op de dag van de operatie moest ik dus eerst op de weegschaal om te checken of deze 7 kilo eraf was. Zo niet, dan sturen ze je gewoon naar huis. Pff, gelukkig precies 7 kilo eraf!
Nou de operatie viel erg tegen en ik heb erg lang op de verkoeverkamer gelegen. Manlief maakte zich grote zorgen. Na uren mocht ik naar de kamer en daar kreeg ik te horen dat ik twee nachten moest blijven.
Twee maanden niet gegeten
En toen begon het pas. Je gaat naar huis en mag in het begin alleen maar kleine beetjes drinken. Na twee weken mocht ik gepureerd eten gaan nuttigen. Nou dit lukte dus niet. Na een paar weken toch maar het ziekenhuis gebeld en ik moest gelijk komen. Wat bleek; mijn maag had oedeem gevormd waardoor ik niet kon eten. Voorlopig dus alleen maar drinken. Dit heeft nog een maand of twee geduurd voordat ik iets kon eten. Ja dan wil je wel afvallen.
Maar ik bleef mij beroerd voelen, toch maar de huisarts gebeld. Daar bleek dat mijn bloeddruk veel te laag was en dat mijn schildklier helemaal ontregeld was. Na een jaar is dit gelukkig helemaal bijgesteld en gebruik ik nog maar de helft van de schildkliermedicijn dosering.
Na een jaar
Het is nu ruim een jaar geleden dat ik ben geopereerd. En gelukkig voel ik me nu goed. De weegschaal geeft -40 kilo aan en daar ben ik erg blij mee.
Het is een zwaar traject maar ik kan nu zeggen dat dit het waard was. Helaas om mij heen hoor ik veel gevallen die niet zo goed gegaan zijn, dat wil ik iedereen wel meegeven. Denk er niet te makkelijk over, het is en blijft een risicovolle operatie en het gaat ook wel eens niet goed.
De rest van mijn leven moet ik vitaminen blijven slikken en blijf ik onder controle. Ik eet zes kleine porties per dag en soms is dat lastig, vooral als je onderweg bent. En vaak vergeet ik te eten, omdat ik geen honger heb. Dat is dan ook weer niet goed, want dan krijg je onvoldoende voeding naar binnen.
Een maagverkleining is niet de makkelijkste manier om af te vallen, je zult de rest van je leven moeten opletten wat je eet. Als je dat niet doet, dan kom je echt weer aan.
Ik moet zeggen dat het mij als foodblogger meevalt. Ik kan nog steeds uit eten gaan, al eet ik maar een klein beetje. Toch geniet ik daarvan. Ik kan overal wat van proeven. Alleen het eten en drinken gaat niet samen, het glaasje wijn bij het eten (als we uit eten gaan) mis ik wel.
Hanneke de Jonge
Eén reactie
Bedankt alle dit eerlijke verhaal .
Ik krijg 12 november mijn sleefe vind t spannend
Je weet tenslotte nooit hoe je uit de ok komt.
Maar put veel steun uit dit dank u wel