Probleem: Jij en je kinderen eten gezond, halen minimaal zoete of MSG snacks in huis en je kinderen zijn tevreden met bijvoorbeeld gekookte eieren, fruit of noten. Wat het probleem is? Nou, als er vriendjes meekomen om te spelen, wil het nog wel eens zo zijn dat zij al de gezonde snacks niet lusten (gasp!). Wat bied je zo’n hummel aan zodat ze niet de hele middag hongerig door moeten zien te komen? Want ik heb aan den lijve ondervonden dat hier spelen voor een ander dan minder aantrekkelijk wordt. Niet dat dit voor mij een probleem is, maar ik wil niet dat mijn kinderen speelmiddagen met vriendjes mislopen omdat we ‘raar eten’. Geloof me, dit gebeurt.
Dus wat doe je? Waar trek je de grens en waar overschrijd je hem? In een eerdere post ging het over verjaardagsfeestjes en grenzen stellen. Nu wil ik het dichter bij huis zoeken. Deze week is Echtgenoot voor werk namelijk in Engeland en dan vind ik het altijd erg leuk om de kinderen vriendjes mee te laten nemen. Zo gaat de tijd sneller en is er minder kans op verveling (ook van mijn kant). Aankomende woensdag komt er al een vriendje spelen en eten, dus vandaar de vissticks die op het menu staan. Dit is een compromis omdat ik weet dat hij dat erg lekker vindt. Mogelijk dat er een vriendinnetje mee komt en volgens mij lust die ook wel vissticks. Dat garandeert volle buikjes voor een uurtje of twee!
Maar dan de snacks of ‘het lekkers’. Met het warme eten kan ik nog wel een hoop ondervangen, maar opgroeiende kleuters en kinderen hebben continu stevige trek en van mij mogen ze eten zo veel ze willen. Het is alleen dat er hier in huis dan gegrepen wordt naar iets van proteine of fruit. Bij een ander worden er kennelijk yogi en gevulde koeken neergezet, want ik heb al een aantal keer meegemaakt dat de neus werd opgetrokken voor bananen, noten en rozijnen en specifiek gevraagd werd of er snoep gekocht mocht worden. Kijk, daar trek ik de grens.
En dan kan je wel zeggen: dan maar niet, hoor! En dat doe ik ook regelmatig. Maar leuker is het om ze wel wat aan te kunnen bieden, natuurlijk. Dit zijn de snacks waar ik tot nu toe redelijk mee uit de voeten kan:
- Zelfgemaakte popcorn met een boter-caramelsaus. Kleverig, maar het vult enorm! De saus maak ik van gesmolten boter en honing. Roer hier de popcorn door en klaar.
- Naturel chips met een mayonaise dip. Ik zet er ook een schaal met geschrapte worteltjes en komkommer naast.
- Gevulde eitjes.
- Choco-rozijnen. Zelf te maken of heel goed te kopen op de markt of bij een natuurvoedingswinkel. Yoghurt rozijnen zijn ook populair. Leuk om te mixen!
- Fruitsalade. Stukjes fruit naar keuze met een vorkje en een dot slagroom is altijd feest.
- Stukjes kaas in blaadjes ijsbergsla. Bleek een hit! En hoe simpel is het? Je kan ze zelf laten rollen door alles klaar te zetten op een schaal. Vele variaties mogelijk.
- Volkoren crackers met notenpasta en rauwe honing. Smaakt ook naar caramel en zo noem ik het 😉
Mijn insteek is wel altijd: voedzaam en vullend. Je schiet niks op met lege calorieën omdat ze dan na een uur weer lopen te vragen om eten. Maar het moet natuurlijk wel lekker zijn! Dus flink smaak toevoegen. En het helpt ook dat mijn eigen kinderen dit erg lekker vinden en dus met smaak opeten. Kinderen die te gast zijn, zullen dan eerder geneigd zijn om ook iets te proeven. Hoewel gezegd moet worden dat hoe ouder ze zijn, des te lastiger het wordt!
Dus deel je ervaringen en tips hier! Hoe pak jij het aan met ‘moeilijke eters’ van een ander? Zelf een leuk artikel gezien/ geschreven? Zet de link er bij!
© 2010-2012 Eet Goed, Voel je Goed. ALL RIGHTS RESERVED.
Hoi Heleen,
Allereerst, wat ben ik blij met jouw blog!
Zijn er ook rozijnen zonder ‘olie’ te koop? Zo ja, waar (natuurwinkel, markt, of …?)? Zo nee, welke olie in de rozijnen is dan oke? Zonnebloemolie niet neem ik aan. Ik heb rozijnen gekocht met canola-olie, is dit oke?
Ik hoop van je te horen!
Groetjes,
Daphne
Hallo Heleen,
Ik heb je blog net ontdekt en lees vol bewondering over je aanpak. Ons eetpatroon lijkt in niets op het jouwe maar de wil is er wel om stilaan te veranderen (ik ben sowieso eerder van de theorie dan van de praktijk). Ik heb je blog alvast als favoriet toegevoegd 🙂
Ik heb hierbij enkele vragen:
– ik kende het paleo-principe niet dus ik heb het maar even opgezocht (ondertussen ook de familie van Eat like a dinosaur tegengekomen en een Nederlandse website) maar op geen van beide vond ik kaas als één van de ’toegelaten’ etenswaren terwijl jij wel kaas gebruikt als tussendoortje?
– geen idee of je een thuisblijfmama bent of gewoon heel graag kookt, maar wat met heel volle agenda’s en weinig ’thuis’-tijd? Hoe pak je dit dan het beste aan? Bestaan er veel ‘al klaargemaakte’ mogelijkheden in biowinkels volgens dit principe? Je kinderen eten ’s middags dus niet warm op school? Hoe gaan jullie ‘uit’ eten? Neem je op daguitstapjes altijd alles mee? Hoe eet je bij familiefeestjes? Heel erg strikt of hou je je eigen eetpatroon enkel voor thuis?
– Heb je enkele ontbijtvoorbeelden? Ik vind dat het ontbijt (normaal met boterhammen of cornflakes of muesli of yoghurt etc) veel moeilijker te vervangen is, mijn inspiratie zou onvoldoende zijn om dag in dat uit iets lekkers op tafel te zetten (we zijn ‘grote’ ontbijters)
Sorry, het zijn heel veel vragen van een nieuwsgierige nieuweling 🙂
Oh, en nog een extra vraagje: ik weet dat ik zo’n ommezwaai hier thuis niet in 123 gerealiseerd krijg (is ook niet mijn ambitie) maar hoe lang hebben jullie er over gedaan om het hele gezin in de juiste richting te krijgen? Jouw kinderen zijn nog heel jong, denk je dat het binnen enkele jaren ook nog zal lukken om hen gezond te doen eten?
Groetjes,
Margay
Hallo Margay,
Kaas wordt in Amerikaanse kringen inderdaad erg afgezworen, maar als je niet lactose-intolerant bent, kun je gerust af en toe een stukje kaas nemen. Daar komt bij dat ik meestal rauw melkse kaas of geitenkaas in huis heb. Deze zijn al puurder en minder bewerkt. Maar denk echt niet dat we het dagelijks eten, dit is meer iets voor af en toe of geraspt over een maaltijd.
Ik werk thuis. Ik vertaal en schrijf ook voor anderen en verdien, naast de inkomsten uit mijn blog, daar ook geld mee. Dit betekent wel dat ik in staat ben om en de kinderen om drie uur op te halen uit school en te zorgen dat ik voor die tijd wat snacks klaar heb. Als de dag een loopje met me neemt, kan ik altijd ’s avonds nog werken.
Ze eten tussen de middag op school en krijgen elke dag wat anders mee, afhankelijk van wat ik in huis heb. Veel amandelmeel baksels als pannenkoekjes of cupcakes, fruit, groenten, vlees en af en toe een stukje kaas. Ik maak nooit gebruik van vooraf klaargemaakte opties, of het nu uit de biowinkel of de gewone supermarkt is. Zelf klaarmaken kost mij echt niet meer tijd dan wanneer ik iets uit een zakje schud.
Uit eten doen we erg weinig, maar als we ergens eten kies is meestal voor vis of vlees en vraag om extra groenten ipv de patat. Lekker een glas wijn erbij en ik ben tevreden! Eten voor onderweg maak ik meestal als de lunchtrommeltjes van de kinderen. Dus veel amandelmeel baksels, noten, rauwkost, fruit en naturel chips. Flessen met prikwater waar ik diksap aan toegevoegd heb, staan voor iedereen te grijp. Als er een feestje is voor de kinderen, zeg ik dat mijn kinderen lactose-intolerant zijn. Hierdoor krijgen ze geen slagroomtaart of yoghi drink. Ook voor cola waarschuw ik en tot nu toe komt dit goed over. Verder mogen ze van mij dan lekker mee-eten. Ze hebben thuis een flinke buffer opgebouwd, dus ze kunnen wel wat lijden! 😉 En bij familiefeestjes eet ik wat ik kan, verder niet. Thuis eten we vooraf een warme maaltijd of een dikke smoothie en met de kinderen spreek ik af dat ze 1 taartje mogen en een zakje chips en dat is het. Vaak eten ze het eerste nog niet eens helemaal op. Wat dat betreft vier ik de teugels. Je kan gewoon niet vermijden dat kinderen in contact met dit soort dingen komen en ik wil ze die vrijheid ook geven om te voorkomen dat ze later helemaal uit de band springen. (Hopelijk…)
Ontbijt is hier altijd heel eenvoudig. Smoothies (zoek maar eens op ‘smoothie’ op mijn blog), pannenkoekjes die nog over zijn (altijd van amandelmeel), fruit en noten of wat koud vlees dat over was. Brood of yoghurt missen we hier niet.
Ik had het geluk dat onze oudste twee en de jongste nog een baby was, toen wij hiermee begonnen. Zij weten dus niet beter. Voor mijzelf heeft het wel een tijd geduurd eer ik alles goed op een rijtje had. Ik kan me zo voorstellen dat het met een al wat ouder gezin, veel langer zal duren en een continu proces van uitproberen en aanpassen is. Ik heb geen idee hoe het zal zijn als ze ouder worden, maar we proberen hoe wij eten altijd op een positieve manier aan te pakken. Door de kinderen keuzes te geven en te laten helpen bij het eten koken, hopen we dat de interesse en smaak blijft. Ook hechten we veel waarde aan eerlijke antwoorden en duidelijke uitleg geven. En blijven herhalen, steeds op een andere manier. Wij hebben ook de wijsheid niet in pacht, maar gelukkig staan we wel samen hierin en ik denk dat dat zal helpen om de kinderen goed te kunnen blijven begeleiden. Dat, plus mijn heerlijke kookkunsten uiteraard 😉
Nou, ik hoop je zo een beetje een inzicht in dit alles te hebben gegeven. Ik hoop je gauw weer te mogen treffen op mijn blog!
Groetjes
Heleen
Hallo Heleen
Bedankt voor je uitgebreide antwoord!
Ik zal in de loop van de week eens heel je blog lezen en hopelijk veel inspiratie op doen voor de praktijk.
Ik vind het echt super wat jullie doen. Ik probeer ook zoveel mogelijk gezond te eten maar vergeleken met jullie valt dat in het niets, tegenover de gemiddelde Amerikaan winnen we dan wel 🙂
Ik ben niet echt een keukenprinses en echt veel tijd om te kokerellen heb ik ook niet maar alle beetjes helpen hé.
Eigenlijk hoop ik vooral energie te krijgen. Ik heb een vermoeden dat ik heel erg moe wordt van pasta, of van de kaas die op mijn bolognaisesaus doe. Of misschien eet ik gewoon te veel. Maar o wat eet ik dat allemaal graag! Ik weet niet of mijn ‘wil’ opgewassen zal zijn tegen mijn ‘goesting’.
Ik blijf in ieder geval lezen!
Groetjes
Margay
De kinderen zijn hier dol op zure kersen (gedroogde kersen van de nieuwe band), helaas zijn die wel stervensduur…
Hai Heleen,
Zou graag het recept van de Mini-donuts van je willen weten. Las volgens mij laatst ook dat je ze met kokosmeel maakt. En gebruik je dan zo’n donutbakapparaat?
gr.Suz
Nog een toevoeging. Mijn oudste zoon is dus te dik (terwijl we echt wel redelijk gezond eten, zonder alle voorverpakt en gekookt voedsel ed)
Groet,
Saskia
Hoi Heleen,
Ik lees met veel plezier je blog en ideeën over eten. Ik ben al jaren bezig met minder suiker te eten. Maar helaas val ik vaak terug in het oude patroon. Dit omdat het makkelijk is en ik veel werk, en dan niet altijd de tijd neem om meer uit te zoeken ed. Al vind ik bakken helemaal leuk en gezellig.
De reden dat ik nu reageer is dat ik drie kinderen heb, waarvan de oudste 10 jaar. Hij heeft sinds zijn 7e het advies om geen melk en suikerproducten te eten. Ik ben dus regelmatig in de natuurvoedingswinkels te vinden om voor hem suikervrije producten te kopen (en te bakken). Op dit moment wil hij het niet meer. Hij wil ‘gewoon’ eten. De voorverpakte koeken zijn favoriet, die heeft iedereen in de klas (evergreen ed)
Gelukkig lust hij wel heel graag mijn suikervrije havermoutkoeken. Ik vandaag eens een paar leuke recepten van je bakken (oa de chocolade cake). Het enige is dat ik me wel afvraag of ik hem dan niet verder vetmest? Hij is nl een emotie-eter.
Ik snap dat dit een hele korte uitleg is van een heel lang verhaal. Maar wie weet heb je nog een tip.
Groetjes
Saskia
Hoi Saskia,
Het is inderdaad lastig om zo kort even goed uit te leggen wat je bedoeld, daarom zal ik mijn best doen om ook zo duidelijk mogelijk te zijn. 😉
Wat ik eerst zou willen weten, is waarom je denkt dat je je kind vet zou mesten? Je wordt namelijk niet dik van vet, maar van (geraffineerde) koolhydraten. Het spijt me zeer om dit te zeggen, het zal jou nou niet direct helpen, maar die Evergreen, ontbijtkoek en andere gemakskoeken die kinderen meekrijgen zijn juist de reden waarom ze dik worden en blijven. Ze zijn vetvrij maar dit is helaas een misleidend iets.
En als hij een emotie-eter is, wat op zich al heel lastig en vervelend is voor hem uiteraard, kun je proberen te achterhalen waarom hij vanuit zijn emotie eet. Als de oorzaak niet bekend is, kun je het ook niet goed aanpakken. Wel is het zo dat proteïnes en vetten beter vullen. Dus bijvoorbeeld mijn chocoladecake van amandelmeel is een prima alternatief! Gebruik goeie vetten als kokosolie of grasboter
Mijn tip aan jou is dus: verminder de granen en ga voor proteïne en vet. Dit zal helpen met verzadigingsgevoel en overgewicht. Denk hierbij aan eieren, noten, peulvruchten en rijst, vlees en vis en natuurlijk groente en fruit zoveel hij wil. Amandelmeel wil ik je echt aanraden omdat dit een erg lekkere smaak heeft en je er erg makkelijk cakejes van kan maken. Deze blijven ook erg lang (tot wel een week) smeuig en smakelijk. Je kan dus in het weekend allerlei lekkers bakken en dit in de koelkast bewaren om zo mee te geven naar school.
En goed brood dat je kan kopen is het zgn. Allinsonbrood. Gewoon te krijgen bij de AH, C1000 en Jumbo. Hier zitten geen suiker of andere toevoegingen in. Vergeet niet dat witbrood of tarwebrood (dat lichte) in het lichaam net zo behandeld wordt als suiker.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt! Als je nog wat wilt weten of iets niet begrijpt, hoor ik het graag. Je kan eventueel via het contact formulier je vragen stellen voor meer privacy.
Groeten en fijne zondag nog!
Heleen
Hai Heleen,
Ja, dat lijkt me ook wel moeilijk hoor…Aan de andere kant: dit lijkt me toch wel een vorm van ongewenst gedrag van zo’n kind en dat gedrag manifesteert zich bij jouw thuis dus mag je er wel wat van zeggen tegen de ouders lijkt me. Waarschijnlijk weten zij dit helemaal niet van hun eigen kind. Dit is iets wat ik trouwens wel beter vond in mijn jeugd: ouders durfden andere kinderen te corrigeren in hun gedrag. Nu is het allemaal ieder voor zich en zijn ouders veelal bang om het aan de stok te krijgen met de ouders van het andere kind. Hier heb ik zelf ook af en toe wel angst voor hoor…
Ik probeer me toch zo goed en zo kwaad als het gaat over deze angst heen te zetten want ik besef ook dat als niemand ongewenst gedrag van anderen meer durft te corrigeren of in ieder geval er iets op aan te merken de samenleving ook verarmt. Daar zie je nu al heel veel voorbeelden van. Als kind gooide ik een keer een snoeppapiertje opstraat en moeder van iemand anders zag dat en sommeerde mij dat op te rapen en in de vuilnisbak te doen. Ik sputterde wel een beetje maar zo leer je wel weer dat A je geen rotzooi van je leefomgeving moet maken en B je ook geen rottigheid kan uithalen als je ouders even niet kijken omdat een ander er ook wat van zegt. Veel kinderen weten tegenwoordig dat andere ouders er toch niks van durven zeggen wat ze doen. Dit is misschien een beetje off topic en heeft al niks meer te maken met het vragen om geld voor snoep maar ik probeer maar aan te geven hoe ik dat zie.. Maar moeilijk blijft het wel hoor, dat geef ik onmiddelijk toe..
groetjes,
Marja
Hai Heleen,
Dank je wel voor je uitgebreide reactie. Nu ik mijn eigen bijdrage zo terug lees kwam ik achteraf wel wat fel uit de hoek. Misschien opgekropte frustratie over mijn eigen jeugd met biscuitje en roosvicee:-)) Ik ben na gaan denken over hetgeen jij schrijft over de kindermaag en de hoeveelheden. Daar werd inderdaad in mijn jeugd absoluut geen rekening mee gehouden. Na het laaste eetmoment ( de avondmaaltijd van 18.00 uur ) kreeg ik niets meer want toen was inderdaad de heersende opvatting dat je dat niet moest doen want dan namen kinderen een loopje met je en dan bleven ze eten. Ik heb er nooit bij mijn moeder naar gevraagt maar dat was toch een beetje de tendens volgens mij. Door jouw begripvolle bovenstaande reactie heb je mij bewust gemaakt van mijn conditionering op dit gebied. Toen ik jouw lijstje doornam ” triggerde” mij dat op een bepaalde manier. Ook werd ik een beetje boos over de jongetje dat om geld voor snoep vroeg. Echt belachelijk! Heb je dit doorgegeven aan de ouders? Zelf bak ik zelf vaak koekjes of krentenbrood ofzo. Dat is dan met roomboter een tussendoortje. Of gewoon een appel of ander fruit. Nogmaals, het spijt me dat ik zo reageerde.
Marja
Hey Marja,
Leuk om weer van je te horen! En maak je niet druk, op deze manier krijg je interessante discussies. Kritiek hebben is niet verkeerd en ik krijg genoeg volk hier die wel kritiek uit, maar vervolgens niks meer van zich laat horen! Heel flauw. En daar komt bij dat ik het erg moeilijk vind om de juiste toon te vinden in reacties en blogjes bijvoorbeeld. Je mist de nuance van een fysiek gesprek gewoon!
Maar dit terzijde. Weet je, iedereen is in meer of mindere mate een product van zijn opvoeding. Ik weet zeker dat ik met een tien, twintig jaar terugdenk en niet snap waarom ik in 2012 zus of zo deed. Maar ik ga daar nu geen excuses voor maken omdat ik nu vind dat ik de juiste dingen doe voor mijzelf en mijn gezin en dat is het belangrijkste, toch?
Ik heb het trouwens niet doorgegeven aan de ouders. Ik heb geen idee hoe ik dit moet aankaarten. Gewoon om kwart over acht op school zeggen: Luister, jou kind vraagt bij mij om geld voor snoep, doe er wat aan… Lijkt me nogal bout overkomen…
Ben niet zo’n held op dat gebied 😉
Nou, ik zal aan de kost! Nogmaals, leuk om weer van je te horen en fijne avond!
Heleen
Oei, wat ben ik streng…als n vriend(innet)je hier niet lust wat hij/zij voorgeschoteld krijgt, zeg ik altijd: “oh, wat jammer, dit is wat we nu eten”. Maar gelukkig gebeurt dat niet vaak. Een groot bord vol met in stukjes gesneden fruit, gedroogd fruit en noten is hier meestal wel een succes. Of rijstwafels met notenpasta en honing of geprakte banaan, als ik wat minder tijd of puf heb. Soms krijg ik wel eens de vraag: “heb je geen snoep?”. Waarop ik moraalridderend antwoord: “Nee, want daar word je niet Groot en Sterk van”. En als ik er een beetje de P in heb, moet ik bekennen, vul ik dat aan met: “maar druk en dik”. Tja, iemand suggesties hoe je (andermans) kinderen op een subtielere (en leuke/grappige) manier kunt meegeven dat gezond eten beter voor je is??
Ik vraag altijd of ze idd ook Groot en Sterk en Slim willen worden. Geheid dat het antwoord ja is en dus is het logisch dat je dan geen snoep moet eten, is dan mijn reactie. Onze kinderen zijn nog erg ongenuanceerd en roepen direct: Je wordt dom en dik van snoep, hoor! Ik laat ze dan maar even 😉
Die geprakte banaan is ook lekker trouwens. Ik roer er nog wel eens amandelmeel of gehakte hazelnoten en kokosolie door. Eet ik zelf ook als een ‘dikkerd’ van!
Hoi,
Leuk item!
Ik zit hier met een ‘hok vol pubers’ en los van dat ze zelf van hun zakgeld ‘snaaigoed’ kopen,ontkom ik er hier thuis ook niet helemaal aan. Wat ik wel eens doe is net een zelfgebakken speltbroodje uit de oven (kan ook uit de BB met timer) halen als ze binnenkomen (helaas zijn ze niet altijd tegelijk uit), hartige warme wafels bakken met wortelrasp erin en een kwarksausje erbij of, zoals ik ook deed toen ze klein waren, een groot fruitbord maken. Blijkbaar is voorgesneden gevarieerd fruit aantrekkelijker. Het hapt zo heerlijk weg! Bovendien ligt er voor ieder wat wils (lees: voor degene die alleen appel en komkommer lust).
Groetjes Mariëtte
Hallo. ik ben bijna 36 jaar( dit zet ik er maar even bij zodat iedereen mij kan indelen qua tijd waarin ik opgroeide) en ik verbaas me een beetje over deze post. Voor jouw inzet kan ik alleen maar bewondering hebben maar als ik de lijst lees wat jij allemaal serveert, kookt en klaarmaakt voor “alleen maar” een tussendoortje. Wij kregen vroeger als we ergens gingen spelen een appel, mandarijn of biscuitje. Nu weet ik dat jij waarschijnlijk vooral bij het laaste je twijfels zult hebben. ( was natuurlijk gewone biscuit van een rol van 40 cent ofzo )Waarom krijgen kinderen van nu zoveel tussendoor? Het verbaast me ook dat ik tussen de reacties van andere ouders hier niks over terug lees. Meer als wat ik hier boven noem kregen wij niet tussen de maaltijden door. Hoogstens zomers nog aangevuld met een ijsje. ik was zelf iemand die behoorlijke trek had als kind dus kan ik me herinneren dat ik eens bij het spelen bij een ander kindje haar ertoe heb aangezet haar moeder om “iets lekkers”te vragen. De reactie van haar moeder was toen: jullie hebben vanmiddag toch gegeten?… ze bedoelde uiteraard de broodmaaltijd van 12.00 uur. Nu is dit misschien ook een beetje overdreven maar echt Heleen, wat ik hier schrijf was “vroeger” vrij algemeen hoor. Het was in mijn tijd brood-brood-koekje/appel-warm eten-thee/koekje/appel-bedtijd. En verder dus echt niks uitgezonderd verjaardagen en feestdagen. Dus de lijsten die jij presenteert als suggesties komen mij erg royaal voor en als er dan nog kinderen zijn die dat allemaal niet lusten was vroeger het commentaar: lust je niet? dan heb je ook geen honger/trek… Ik begin me zo langzamerhand een exentriekeling te voelen als ik zo alles om me heen zie en hoor. Wij hadden als kind eens met de buurmeisjes een slim plannetje door afzonderlijk aan alle moeders een tussendoortje te vragen en bij eentje zei de moeder letterlijk: ben je gek?? Mijn buurmeisjes kregen dus blijkbaar helemaal niets tussendoor. Dat vond ik ook wel een beetje zielig maar dit is ook overdreven.
Marja
Hey Marja,
Bedankt voor je reactie. Ik hoop allereerst niet dat je denkt dat ik de volledige lijst aanbied per middag 😉 Mijn enige ‘verklaring’ hiervoor is dat ik van mening ben dat opgroeiende kinderen niet uren achtereen honger/ stevige trek moeten hebben. Ze zijn grootverbruikers en alles is in ontwikkeling. De beste manier om dit te ondersteunen is om ze van energie te voorzien. Lege calorieen komen er hier nauwelijks in. Ik zie snacks dan ook echt als ondersteuning in dit proces en niet om een lekkere trek te stillen.
Mijn kinderen krijgen regelmatig te horen dat ze maar even moeten wachten of dat als ze niks lusten, ze ook niks krijgen. Deze post is bedoelt als samenvatting voor ideeen en suggesties voor snacks voor kinderen in het algemeen. Niet als leidraad voor wat je je grut elke dag moet geven of als voorbeeld van wat ik mijn kinderen dagelijks geef. Ik denk dat ik je insteek begrijp, hoewel ik wel hoop dat je niet pro-calorie beperking bent, ook voor kinderen. Dit kan namelijk echt schaden, omdat zoals ik al zei, kinderen volop in de groei zijn en dit niet belemmerd mag worden door (volwaardige) calorie beperking op wat voor manier dan ook. Dus corrigeer me asjeblieft als ik dat verkeerd begrepen heb!
Ik denk dat het feit dat je hierover niets leest in de reacties ook iets zegt over de ‘zeit-geist’ qua voeding. Ik ben zelf van ’81 en het klopt inderdaad wat je zegt: toendertijd ging men heel anders om met eten dan nu. Ik denk dat moeders/ ouders van deze tijd heel anders over voeding denken dan dertig jaar geleden en dat dit blijkt dus uit hoe men hierop reageert.
Maar dit betekent niet dat dit dus een slechte insteek zou zijn. En dat proef ik wel een beetje in je verhaal. Je uit je verbazing over de hoeveelheid snacks die aangeboden worden, gebaseerd op je eigen jeugd ervaring. Wellicht hebben anderen dit niet zo ervaren. Je merkt dat de algemene sensus is dat je je kinderen van volwaardige voeding moet voorzien en daar horen de snacks gewoon bij. Waarom zou dit een probleem zijn? Alleen maar omdat het vroeger niet zo gedaan werd? Ik hoop dat je hier wellicht wat meer over kan zeggen, want het is bij mij vooralsnog onduidelijk wat nou de precieze reden voor jou is, om je hierover te verbazen. Ik hoor het echt graag, want niemand heeft de wijsheid in pacht en ik vind het interessant te horen hoe anderen met dit soort ‘opvoedkundige situaties’ omgaan (vette knipoog uiteraard, we moeten onszelf niet al te serieus nemen!). Wat geef jij je kinderen bijvoorbeeld als snacks en hoe ga jij om met zeurende kinderen van een ander. Elke tip is welkom!
Een heel verhaal! Maar ik hoop wel dat ik het iets duidelijker heb kunnen maken voor je. En zoals ik al zei: ik hoor graag weer van je hierover! Het staat je trouwens vrij om mij een PB te sturen als je dat liever hebt.
En nou brei ik er echt een eind aan! 😉 Groeten en fijne avond!
Heleen
Mijn kinderen krijgen ’s ochtends en ’s middags wat drinken met iets erbij tussendoor. Dat hebben ze ook nodig. Kinderen hebben veel kleinere magen dan volwassenen en moeten dus vaker wat eten omdat ze geen grote porties in een keer kunnen verwerken. Bovendie verbruiken kinderen veel meer energie, vanwege de groei maar ook omdat ze de hele dag door rennen, springen en spelen.
Ik ben van ‘de zeventiger jaren, maar toen kreeg je ook een koekje bij de thee en als je terk had nog wat fruit. En… Ik denk da t veel mensen nu bewuster met wat ze eten omgaan dan toen, de huidige grootouders stoppen de kleinkinderen vol met suiker en vet en koken uit pakjes is in dat tijdperk opgekomen.
Ik ben van 1966 en dat was weer een heel andere tijd blijkbaar. Bij ons waren de tussendoortjes standaard koekjes of snoepjes, een beker siroop. Fruit was er wel, maar aten we niet vaak.
Ik had een vriendinnetje en als we daar na schooltijd aankwamen kreeg je een boterham met kaas. Dat had ik veel liever. Dat vond ik lekkerder en dat vulde.
Ik zou willen dat mijn moeder zoveel lekkere en gezonde dingen had als jij Heleen!
Groetjes, VeggieMo
Dankjewel voor je lieve reactie! Je bent altijd welkom, hoor, om hier thee met wat lekkers te komen snoepen 😉
Hier hetzelfde probleem, gelukkig lusten ze meestal nog net een appel. Daarnaast ook zelfgemaakte ijsjes (van dubbelsap, diksap of yoghurt/banaan), koekjes, (chocolade)cakejes, smoothies of milkshake. Allemaal zonder melk en suiker. Ook de zakjes appelchips van de sligro vinden ze vaak lekker. Met gedroogde vruchten of rauwkost kan ik helaas echt niet bij ze aankomen.
Is kleine appelflapjes bakken een optie?
Kinderen die om geld vragen voor snoep? Die ouders zouden zich moeten schamen…
My thoughts exactly…
Kleine appelflapjes is idd wel een idee. Is betrekkelijk eenvoudig natuurlijk met bladerdeeg en kleine stukjes appel. Bedankt!
eh zit in bladerdeeg niet standaard tarwe? Dan is dat hier geen optie helaas…. of is er tarwevrije bladerdeeg? Ben net nieuw in tarwe-suikervrij-land
Grtz M
Graanvrije bladerdeeg lijkt me moeilijk omdat het echt gluten nodig heeft om die structuur te krijgen. Bekijk mijn cupcakes eens, misschien dat daar wat tussen zit voor jou!
Leuke blog! Zelf zijn wij hier van de snoep afgestapt. In plaats daarvan heb ik op de tafel een glazen schaal staan met pelpinda’s en walnoten. Zelfs de groten vinden het leuk en lekker.
Met verjaardagen heb ik wel snoep! Jouw tip van stukjes kaas en ijsbergsla ga ik hier invoeren. heb ik meestal in huis.
Oh wat erg, geld bij een andere moeder vragen om snoep-troep (zo noem ik het, want wat ik hier thuis maakt en o.a. rozijntjes is ook snoep, maar dan wel gezonde snoep natuurlijk) te kopen, als mijn kind in de toekomst zo iets gaat doen hoor ik het ook graag van de ouders waar hij is wezen spelen maar als het kind zo slecht opgevoed is kan ik me voorstellen dat zijn ouders niet veel beter zijn en dan mogen/kunnen misschien de kinderen niet meer samen spelen en zo voort… moeilijk en dieptriest!
Ik maak cupcakes volgens het basisrecept maar vervang tarwebloem door speltbloem en suiker door palmsuiker of sucanat/stevia, en doe 1/2 tl bakpoeder omdat ik geen zelfrijzende bakmeel gebruik
Dan wordt het recept zo..
125 Gram roomboter op kamertemperatuur
60 gram palmsuiker of sucanat/ 1/2 tl stevia
125 Gram speltbloem
2 Eetlepels melk op kamertemperatuur
2 Eieren op kamertemperatuur
Soms besmeer ik ze voor het eten ook nog met zelfgemaakte chocoladepasta
Ik vind cake zelf niet zo lekker maar ze gaan bij mijn koffiedrinkende man en zoonlief heel snel binnen, ze zijn tevreden zeg maar en daarmee ik ook!
+ 1/2 tl bakpoeder bij het recept
groeten Ann-Sofie
Jeetje, 60 gram palmsuiker + 1/2 tl stevia, beiden dus..
Gister ijs gemaakt met kokosmelk, banaan, mango en agavesiroop. De kids zijn er dol op!
Smooties doen het ook altijd goed!
Gedroogd fruit! Abrikozen en cranberries. Wel fruitsuikers dus samen met noten, dan gaan de bloedsuikers niet zo snel omhoog.
Groetjes Moniek
Dat moeten die vriendjes toch wel lekker vinden?Ik weet van een meisje,waar een buurmeisje regelmatig kwam spelen. Die ging tussendoor even naar haar eigen huis om snoep te eten. groeten Izerina
Dat hoop ik ook altijd, maar het valt gewoon erg tegen wat sommige kinderen nog lusten. Eigenlijk voornamelijk bewerkt spul. Heel frustrerend. Ik bedoel, als een kind geen banaan lust is dat toch best erg eigenlijk, vind ik.
Ik had dus een knulletje te spelen hier, die om geld vroeg om snoep te kopen! Los van de brutaliteit, vind ik het best triest dat hij niet (meer) tevreden kan zijn met een appel of noten ofzo.
Dat is inderdaad dieptriest. Waarom geen zelfgemaakte koekjes? Ze hebben dan niet eens door dat hett zonder suiker is. Morgen neemt mijn docher afscheid bij de peuterspeelzaal, de traktatie is koekjes van speltbloem en honing versierd met suikervrije glazuur en spikkeltjes. Mijn kinderen vonde het helemaal lekker en die zijn behoorlijk kritisch. Zij blieven geen geen peulvruchten of knolselderijpuree of noten om maar iets te noemen. Ze vragen altijd om snoep of koekjes. Vooral sinds mijn zoon naar school gaat en dus bij vriendjes thuis komt. En mijn dochter is nog eerder besmet geraakt doordat ze in alles grote broer nadoet. Ik doe mijn best, maar ik kan niet alles tegenhouden, het moet wel leefbaar blijven. Nu zitten we volop in de strijd tegen de paasccocolade. Zoon had schoolvolleybaltoernooi gewonnen en alle kindere kregen daar een chocopaashaas, dan ga ik hem die niet verbieden om het op te eten terwijl alle anderen dat wemogen.
Wat lekker creatief van je!