Verjaardagen, feestdagen en off-dagen… ze horen er bij en geven of nemen juist energie. Maar dat is het leven!
Deze en volgende week staan in huize Quantrill helemaal in het teken van de verjaardagen van Simon en Catherine. De kleine meid is inmiddels alweer twee jaar oud! En Simon… die zegt liever niet hoe oud hij geworden is. Maar mannen zijn net als wijnen, ze worden steeds beter met dat ze ouder worden 😉 Maar ik ben er maar druk mee, want ondanks dat het mij best veel energie kost om deze verjaardagen en feestdagen te organiseren, heb ik er ook heel veel plezier van. Dus we gaan er voor!
Verjaardagen
Het begon op zondag toen we spontaan besloten om Catherine d’r verjaardag te vieren. Ze zou eigenlijk maandag pas twee worden, maar op maandag is iedereen drukdrukdruk, dus dan zit je niet lekker ontspannen. Na de kerk en voordat de tieners naar de bijbelclub zouden gaan, ‘gooiden we een feestje’ met pannenkoeken en een berg cadeautjes van iedereen. Ik vind de peuter- en kleuterjaren zo ontzettend ontroerend en koesterend. Het plezier dat ze had alleen al om de cadeautjes uit te pakken! Een bouwhelm en de vlindervleugeltjes gingen op en om en niet meer af. Ze moesten zelfs mee naar bed! Een leuke hobbeleland die ik bij de kringloopwinkel vond was ook een groot succes!
En Simon was afgelopen donderdag jarig. Hij zit altijd een beetje in mineurstemming rond zijn verjaardag en de feestdagen omdat alles versierd en gezellig is… voor kerst! Dus ook daar wil ik dan toch echt wel wat moeite voor doen om zijn verjaardag toch een beetje speciaal te maken. Beide tieners werken en hadden iets meer geld te besteden dus konden we qua cadeaus leuk uitpakken (jaja, snap je’m?). Bij Heatsupply bestelden we een leuke collecties hele hete sauzen. Marjanne had de aller-allerheetste uitgekozen en de mannen moesten elkaar natuurlijk aftroeven om te zien we het meest van die saus in één keer kon eten. Laten we het er op houden dat als je stoere mannen wilt zien huilen, je deze moet bestellen!
Feestdagen
En dan moeten de feestdagen nog komen. Die vieren we vooralsnog hier in Nederland, maar onze hoop is om vanaf volgend jaar toch weer zeer regelmatig met kerst naar Engeland te kunnen gaan. De kinderen vinden het daar erg gezellig met al die over the top lichtjes en bergen cadeaus. Mijn Calvinistische ik vind het maar niks, maar ik geniet wel enorm van die drukke gezelligheid daar.
Voor dit jaar trouwens geen kalkoen, maar gans op heet menu! Ik waag me steeds vaker aan grote stukken vlees omdat die budgetvriendelijker zijn en eigenlijk helemaal niet moeilijk zijn om klaar te maken. Oké, ik heb een grote oven, dat maakt het ook een stuk makkelijker. Maar ik vind het ook erg leuk om te doen. Dus ja, gans! Het recept zal ik tzt hier uiteraard delen en het recept voor de kerstham staat al online. Dus zoek je nog inspiratie om iets lekkers klaar te maken en nodig je wel een paar mensen uit? Gewoon doen, het is echt spectaculair!
Off-Dagen
Maar door al die verjaardagen, feestdagen en off-dagen zat ik er zelf ook geregeld even flink doorheen. Gelukkig heb ik hulp her en der zodat de boel hier niet vervuilt en spaak loopt, maar in m’n koppie kan het soms flink chaotisch zijn. Inmiddels heb ik een fijne therapeut gevonden die mij helpt om hier meer overzicht en rust in te krijgen. Na het overlijden van m’n moeder is er gewoon één en ander geestelijk spaak gaan lopen bij mij en dat uit zich niet alleen in lichamelijke klachten, maar ook in mentale klachten.
Aan de buitenkant is niks te zien zozeer, maar vanbinnen zit ik soms flink in de rats. En nu wil ik mijn verlies en trauma daarvan niet bagatelliseren, maar tot voor kort had ik dus niet het idee dat dit echt een issue was. Totdat je dus tegen een enorme muur oploopt en als een emotioneel wrak op de bank zit en geen idee meer hebt hoe je nu fatsoenlijk verder moet.
Ook met mijn eten heb ik de teugels weer flink aangetrokken. Het helpt altijd om de inwendige mens goed te verzorgen en er goed de aandacht aan te geven wanneer het mentaal niet lekker loopt. Een B-12 tekort bleek te spelen, maar ook een trage schildklier en laaggradige ontstekingen. Een goed deel hiervan kan verklaard worden vanuit mijn mentale toestand. Een constant gevoel van op mijn toppen lopen zeg maar, chronische stress dus.
Stress, Stress, Stress
En dat is heel frustrerend! Want hoe vaak heb ik hier niet geschreven over stress? Ik had ook echt het idee dat ik het goed deed en associeerde stress met dingen als chronisch ziek of overwerkt zijn of een mega-trauma moeten verwerken. Door mijn eigen stress niet als zodanig te herkennen en eigenlijk te bagatelliseren (ik heb het toch goed? ik doe het toch prima? een ander heeft het zoveel erger dan ik!) liet ik de stress oplopen totdat het niet meer ging.
Dan kan ik mezelf dan wel voor m’n hoofd slaan, maar ja, stress hè? 😉 Ik maak er ook een geintje van want ik wil dit omkeren en er niet in blijven hangen zoals ik tot recentelijk nog deed. Ik ben er nog lang niet. Als ik iets geleerd heb inmiddels is dat het dieper gaat dan ik dacht. Gecombineerd met heel streng glutenvrij, suikervrij en biologische voeding en de juiste supplementen hoop ik er weer uit te kunnen komen. Maar dat het zo makkelijk zal gaan als 14 jaar terug… nee, dat niet. Dà t wist ik wel. Herstel op jongere leeftijd is over het algemeen makkelijker. Met dat je ouder wordt en meer meemaakt, kan dit tegen je gaan werken en heb je dus meer om mee aan de slag te gaan. Hoeft uiteraard niet voor iedereen zo te zijn, maar het is wel een realiteit.
Verjaardagen, Feestdagen en Off-dagen
Dus ja, verjaardagen, feestdagen en off-dagen. Ze horen er allemaal bij. De ene dag is leuk en geeft energie, de andere het totaal tegenovergestelde. Wel weet ik dat ik hoop dat het komende jaar mij persoonlijk weer wat meer energie zal geven en ik weer zoetjes aan richting mijn oude ik zal gaan. Ik wil mijzelf het beste van mijzelf geven, niet alleen anderen.
Een mooie nieuwjaarswens wellicht?
Welke nieuwjaarswens heb jij?
Laat een reactie achter